آیا از رابطه جنسی خود راضی هستید؟

داشتن رابطه جنسی منظم با همسر، می تواند برای افراد یک امتیاز مهم محسوب شود

داشتن رابطه جنسی منظم با همسر، می تواند برای افراد یک امتیاز مهم محسوب شود. خیلی از زوج ها ممکن است با خود بیندیشند که این موضوع آنقدرها هم بزرگ و بااهمیت نیست؛ اما از نظر روان شناسان و درمان گران خانواده، داشتن رابطه جنسی رضایت بخش در زندگی زناشویی، بسیار مورد توجه است و به فرد احساس عزت نفس و مهم بودن می دهد؛ همچنین برای سلامتی عمومیِ جامعه نیز بسیار سودمند و موثر می باشد.

رابطه جنسی می تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند و حس توانایی و باروری را به افراد انتقال دهد؛ علاوه در آن باعث افزایش طول عمر، کاهش افسردگی و ایجاد شادکامی می شود؛ اما سوال این است که چگونه می توانیم تشخیص دهیم که ما جزو افرادی هستیم که رابطه جنسی رضایت بخشی دارند؟ همچنین چگونه می توانیم رضایت مان را از این رابطه افزایش دهیم؟

تحقیقات انجام شده در جوامع مختلف نشان داده است اغلب افراد خود را از زندگی جنسی شان راضی نشان می دهند؛ در صورتی که در واقعیت این طور نیست. اغلب مردم ممکن است از زندگی جنسی خود طبیعتا راضی باشند؛ زیرا یک رابطه جنسی با خود نشاط و لذت به همراه دارد؛ اما زمانی که در مورد کیفیت رابطه و سلایق جنسی شان، سوال می شود، پاسخ های نامربوطی می دهند.بیشترین میزان رضایت جنسی، در زوجین جوانی که تازه وارد رابطه شده اند و کمترین آن در زوجینی که رابطه جنسی طولانی مدت داشته اند گزارش شده است. مردان در مقایسه با زنان، رضایت جنسی بیشتری را ابراز می کنند. یافته دیگر این است که اغلب افراد، تقاضایی برای داشتن دفعات بیشتر رابطه جنسی دارند.

شاخص های رضایت جنسی در مردان و زنان
رضایت جنسی دو جزء اصلی دارد: 1. جسمی، 2. عاطفی و هیجانی.

1- بعد جسمی؛
بسیاری از منابع علمی از دو شاخص برای بعد جسمی و فیزیک یاد می کنند: فراوانیِ نزدیکی جنسی و رسیدن به ارگاسم؛ به این معنی که هرچه تعداد رابطه های جنسی زن و شوهر در یک دوره زمانی، مثلا یک ماه یا یک هفته، بیشتر باشد؛ و هرچه میزان رسیدن به اوج لذت جنسی یا ارگاسم بیشتر باشد، زوجین رابطه رضایت بخش تری خواهندداشت.

2- بعد عاطفی و هیجانی؛
در بعد عاطفی و هیجانی بر اهمیت احساس ها و هیجان های مثبت، در حین و بعد از رابطه، به خصوص ایجاد شادی تاکید می شود؛ همچنین داشتن گفت و گویی خصوصی و صمیمانه درباره میزان علایق و انتظارات طرفین از رابطه، در بعد عاطفی و هیجانی گنجانده می شود.

این دو جزء اصلی، به نسبت در زنان و مردان از اهمیت متفاوتی برخوردار است. اغلب مردان بعد جسمی رضایت جنسی را در یک رابطه جستجو می کنند؛ آنان در پاسخ به سوال آیا از رابطه جنسی خود رضایت دارید؟ صریحا پاسخ مثبت می دهند. این قضیه در بسیاری از زنان در بعد عاطفی در هیجانی پررنگ تر جلوه می کند؛ بدین صورت که در کنار ارضای جسمی و وقوع مراحل آن، از ابتدا تا انتهای رابطه جنسی به دنبال دریافت احساس هیجان، صمیمیت و ارضای روانی در رابطه هستند. چه بسا در برخی موارد بدون ارضای جسمی، رضایت جنسی از رابطه نیز وجود خواهدداشت.

در روابط کوتاه مدت و یک شبه که بیشتر با هدف لذت جویی یا بقای نسل صورت می گیرد، تاکید بر روی رابطه بدنی و جسمی است. باید توجه داشته باشید اگر خواهان یک رابطه بلندمدت با همسرتان هستید، نمی توانید صرفا به برقراری یک رابطه جسمی بسنده کنید. مطمئن باشید فقط به صرف رفع نیاز جنسی نمی توانید زندگی شیرین و خوبی را تجربه کنید.

در برخی موارد با کاهش میل جنسی در زوجین رو به رو می شویم که نقش بسزایی در کاهش رضایت از رابطه جنسی دارد. متخصصان عقیده دارند عوامل مختلف جسمی و روانی بر این موضوع تاثیرگذار می باشند.

رابطه جنسی می تواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کند

9 دشمن اصلی میل جنسی
1- استرس: ممکن است شما از آن افرادی باشید که با وجود داشتن استرس، بسیاری از کارها را به خوبی انجام می دهند؛ اما باید بدانید تمایلات جنسی مانند کارهای دیگر نیست. برای اینکه میزان استرس خود را تحت کنترل داشته باشید، شیوه های مهار استرس را بیاموزید یا از توصیه های یک مشاور یا پزشک استفاده کنید.

2- مشکل در روابط: مشکلات حل نشده در رابطه زن و شوهر یکی از شایع ترین کُشنده های میل جنسی محسوب می شود. برای زنان، نزدیکیِ عاطفی یک جزء اصلی در میل جنسی است. اختلاف پنهانی و نارضایتی بیان نشده، اشکال در برقراری ارتباط، خیانت کردن به اعتماد همسر و سایر موانعِ رابطه صمیمی، می  تواند میل جنسی را از بین ببرد.

3- الکل و مواد مخدر: الکل می تواند باعث خاموش شدن میل جنسی شما و گاه همسرتان شود. در مورد مصرف مواد مخدر و محرک نیز این قضیه صادق است.

4- کم خوابی: اگر میل جنسی تان را از دست داده اید، شاید به این دلیل است که خیلی زود از خواب برمی خیزید یا خیلی دیر به تختخواب می روید؛ ممکن است دچار بی خوابی یا قطع تنفس حین خواب شده باشید. این قبیل مشکلات مربوط به خواب، می تواند میل جنسی را مختل کند. کم خوابیدن به خستگی و فرسودگی منجر می شود و خستگی، میل جنسی را از بین می برد.

5- داروها: داروها به طور قابل توجهی ممکن است میل جنسی را از بین ببرد. از جمله داروهای کاهش دهنده میل جنسی، می توان به داروهای ضدافسردگی، داروهای ضدفشار خون، داروهای آنتی هیستامین (ضدحساسیت)، برخی داروهای ضدبارداری خوراکی، داروهای شیمی درمانی و غیره اشاره کرد.

6- تصویر ذهنی از بدن: اگر به دلیل عدم رضایت از تصویر بدنی تان (مثلا شرمندگی از اضافه وزن)، عزت نفس تان جریحه دار شده است، ممکن است احساس جذابیت جنسی تان را از دست بدهید. اگر همسرتان دچار این احساسات است، با اطمینان بخشیدن در موارد جذابیت اش، می توانید به او کمک کنید.

7- اختلال نعوظ: اختلال نعوظی “ED” نوعی از اختلال جنسی می باشد که مسبب کاهش میل جنسی است. مردانی که مبتلا به اختلال نعوظی هستند، در مورد کارکرد جنسی خود نگران هستند و این نگرانی دائمی، به صورت ثانوی ممکن است بر میل جنسی آنها تاثیری منفی بگذارد.
             
8- یائسگی: حدود نیمی از زنان زمان یائسه شدن شان (قطع قاعدگی) دچار کاهش میل جنسی می شوند. خانمی که سنش رو به افزایش است و نگران کاهش میل جنسی اش است، باید به بهبود کیفیت روابط با همسر، تصویر مثبت ذهنی از بدن و افزایش عزت نفس، داروهای مصرفی و سلامت جسم اش توجه بیشتری داشته باشد.

9- نبود صمیمیت: آمیزش جنسی بدون صمیمیت، میل جنسی را از بین می برد. صمیمیت تنها کلمه کلیدی برای انجام فعالیت جنسی نیست. اگر زندگی جنسی شما سرد شده است، سعی کنید زمان بیشتری را برای ایجاد صمیمیت غیرجنسی در همراهی با همسرتان مصرف  کنید. با همسرتان صحبت کنید، با پیامک با او در تماس باشید، او را در آغوش بگیرید و به او  ابراز احساسات کنید. هنگامی که صمیمیت میل شما و همسرتان بیشتر شود، میل جنسی تان هم باز می گردد.

منبع: ماهنامه دایره