اشعار تبریک ولادت امام هادی (ع)

اشعار تبریک ولادت امام هادی(ع)

 

شب شب مستی و وقت شادیه
موسم میلاد حضرت هادیه
از آسمون گل می باره دلا شاده شاده
کف بزنید ولادت ابن الجواده
یاعلی علی مولا امام هادی

 

می خونن مدح تو همه اهل سما
یا علی النقی یا ابن الرضا
دلم آقا به دام تو عمریه اسیره
برده منو سمت خدا جامعه کبیره
یاعلی علی مولا امام هادی

 

ز یمن قدم تو عزیز خدا
عاشقا دلاشون پرزده سامرا
رو سر در عرش خدا جبرئیل نوشته
سامره ی تو آقاجون عین بهشته
یاعلی علی مولا امام هادی

 

تا ابد برا من تو هستی مقتدا
سیدی مددی یا علی مرتضا
ولای تو شیرخدا شده آب و دونم
کوری چشم دشمنا من برات می خونم
یاعلی علی مولا علی یاحیدر

 

شعر تبریک ولادت امام هادی (ع)

 

لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش

 

بر لطف بى کرانه اوبسته ‏ایم دل
امشب که جلوه گر شد خورشید طلعتش

 

منت خداى را که به ما کرده مرحمت
توفیق برگزارى جشن ولادتش

 

تبریک باد بانوى کبرى سمانه را
کین غنچه بر دمید ز گلزار عصمتش

 

ماه تمام و نیمه ذى حجه مطلعش
خیر کثیر وکوثر قرآن بشارتش

 

این است آن امام که تقدیر ایزدى
بعد از جواد داده مقام امامتش

 

این است آن امام که ذرات کائنات
اقرار کرده‏ اند به جود و کرامتش

 

این است آن امام که در برکه السّباع
شیران شوند رام و گذارند حرمتش

 

این است آن امام که از نقش پرده هم
ایجاد شیر زنده کند حکم قدرتش

 

این است آن امام که دشمن به چند بار
رخسار عجز سوده به درگاه عزتش

 

سر تا به پاى عاطفه و مرحمت ولى
دشمن به لرزه آمده از برق هیبتش

 

آن سومین ابوالحسن از خاندان وحى
چون سه على دیگر باشدعبادتش

 

افزون ز ریگهاى بیابان عطاى او
بیش از ستاره ‏هاى درخشان فضیلتش

 

مائیم و دست و دامن آن حجت خدا
چون ناامید کس نشود از عنایتش

 

گردیده‏ ایم جمع به ذیل لواى او
افکنده‏ ایم دست به دامان رحمتش

 

از آستان قدس رضا هدیه مى‏ کنیم
آه دلى به غربت و اشکى به تربتش

 

یا رب بحق فاطمه با فتح کربلا
بگشا بروى ما همه راه زیارتش

 

از لطف آن امام (مؤید) مؤید است
کو رانشان خدمت آل محمد است

 

شعر تبریک ولادت امام هادی (ع)

 

خورشید پر تلألو هفت آسمان شدی
ذی الحجه شهیر زمین و زمان شدی

با ( اهدنالصراط ) تو شد راه ، مستقیم
وقتی که حمد خواندی و تفسیر آن شدی

تکثیر گشته آیه ی ایاک نعبدوا
از آن زمان که هادی اهل جهان شدی

ابن الجواد ! تا که گدایت شدیم ما
مثل پدر کریم شدی ، مهربان شدی

تا سفره های دست کریم تو پهن شد
ما میهمان شدیم ، تو هم میزبان شدی

امروز بر دریچه قلبم نزول کن
لطفی کن و مرا به غلامی قبول کن

هر وقت شیعه سائل و محتاج می شود
دریای لطف و جود تو مواج می شود

دل را به دست غیر تو هرگز نمی دهم
از این قضیه عشق تو انتاج می شود

پرهای جبرئیل نگاهم در آتش است
وقتی که خاک پای تو معراج می شود

در امتحان رشته عشق و ولای تو
هر کس که زیر ده شده اخراج می شود

تو پادشاه کشور دینی بدون شک
گاها عمامه بر سر تو تاج می شود

امروز بر دریچه قلبم نزول کن
لطفی کن و مرا به غلامی قبول کن

امروز آمدیم که عیدی به ما دهید
یک گوشه ، یک کنار به ما نیز جا دهید

چشمان ما به دست شما خیره گشته اند
تا که مجوز سفر سامرا دهید

از این چل و دو سال فقط لحظه ای بس است
تا با اشاره ای دل ما را جلا دهید

از التماس پر شده دستان خالیم
وقتش شده که تکه نان بر گدا دهید

گفتند که بلا سبب قرب می شود
بی زحمت ای طبیب به ما هم بلا دهید

امروز بر دریچه قلبم نزول کن
لطفی کن و مرا به غلامی قبول کن

 

گردآوری:بخش فرهنگ و هنر