اشعار ولادت امام سجاد علیه السلام (2)

 

مولودی ولادت امام سجاد (ع)

 

یوسف ارباب اومد به دنیا
قبله ی عالَم،کعبه ی دلها

علی بن الحسین بن علی فرزند زهرا
ای امام ِ هُدی علی جان علی جان
نور ارض و سما علی جان علی جان
روح ذکر و دعا علی جان علی جان
یا سیدی یا سجاد یا سیدی یا سجاد یا سجاد یا سجاد یا سجاد

 

اومدی و شد کار دل ما
شوق وصال و شور تولّی
نشسته گل ِ خنده بر رخسار حسینی ها
رُکن دین خدا علی جان علی جان
بحر لطف و عطا علی جان علی جان
روح ذکر و دعا علی جان علی جان
یا سیدی یا سجاد یا سیدی یا سجاد یا سجاد یا سجاد یا سجاد

 

سوره ی عصمت یا حجت الله
آرزومونه با شور و با آه
که آخر بشیم فدایی ِ مکتب ثارالله
در وجود شما علی جان علی جان
عطر ناب خدا علی جان علی جان
روح ذکر و دعا علی جان علی جان
یا سیدی یا سجاد یا سیدی یا سجاد یا سجاد یا سجاد یا سجاد

 

 

سرود میلاد حضرت زین العابدین (ع)

 

به پنجم روز شعبان در مدینه آمده دنیا
علی بن الحسین بن علی آن گوهر والا

 

گرفته شهربانو در بغل قنداقه او را
کند شکر خدا جدش علی عالی اعلا

 

پدر باشد حسین وشاد ازمیلاد فرزندش
مبارکباد می گوید براوجبریل از بالا

 

علی اوسط است وبر علی اکبر برادر او
رخش را بوسه باران کرد اکبر زاده لیلا

 

ولیعهد حسین است وولایت را مه چارم
میان عابدان کل عالم شاخص ویکتا

 

شرافت دار می گردد سجده با وجود او
برای عابدین زینت برای ساجدین آقا

 

خدا خواهد که او بیمار درکرببلا گردد
بماند زنده وباشد به جمله شیعیان مولا

 

بود گریان همیشه بر مصیبتهای بابایش
مکمل می شود این کار بهر نهضت بابا

 

شود جشنی بپا با یاد میلادش در جنت
به مهمانداری مولا حسین وحیدر وزهرا

 

بسی شادی نما ای شیعه در هنگام میلادش
که تا بابای او گیرد دستت در صف عقبی

 

خداوندا نصیب من نما در روز میلادش
کنم طوف مزار اودر شهر رسول الله

 

اشعار ولادت امام سجاد (ع)

 

فال دعای سینه ی ما شاد آمده
فال دعای سینه ی ما شاد آمده

 

سجّاده وا کنید که سجّاد آمده
سجّاده وا کنید و سر سفره ی نیاز

 

پرهای مرغ درد دل خود کنید باز
امشب به سمت قبله و محراب می رویم

 

با دل سراغ خانه ی ارباب می رویم
قرآن برای دیدن دلبر وضو گرفت

 

ایرانم از ولادت تو آبرو گرفت
بی بیِّ خاک مملکتم شاهکار کرد

 

با سجده ی تو شاه کرم افتخار کرد
شد کلِّ همُّ و غمِّ حقیقت سینجلی

 

وقتی که شاه عشق صدا زد تو را علی
آرایه های ناب دعا جلوه گر شده

 

حالم شبیه ناله ی شب تا سحر شده

این مثنوی مقام دلم می کند رفیع

 

پلکی به هم گذاشته  و می روم بقیع
از لابه لای پنجره هایی به سوی یار

 

خیره شدم به سمت مزاری غریب وار
قوّت به قلب خسته و بی تاب می دهم

 

با اشک سنگ قبر تو را آب می دهم
تصویری از حریم خیالیِّ دلبرم

 

حک می شود به گوشه ای از قلب و باورم
با لفظ انتظار رسیدم به این یقین

 

صاحب حرم تو می شوی یا زین العابدین
روزی درست روبروی گنبد نبی

 

شیعه بنا کند به خدا مرقد علی
با یاد هر شبی که گذشت و نبود شمع

 

با روضه می شویم میان رواق جمع
جای دقایقی که پر از بغض فنته بود

 

روزیِّ چشم گریه کنت چوب طعنه بود
شب تا سحر برای شما سینه می زنیم

با یاعلی تبر به تن کینه می زنیم
پر می شود بقیع تو با صوت مادری

 

با ناله های غربت و غمهای حیدری
دیگر برای روضه نیازی به چاه نیست

 

نفرین و لعن قاتل مادر گناه نیست
لعنت به آنکه مقبره ات را خراب کرد

 

سیلی زدن به صورت غمدیده باب کرد
نفرین به آنکه قلب حرم با ستم شکست

 

دست علی شبیه علی بین کوچه بست
رو سوی قبله کن که دعایت نیاز ماست

 

تنها دعای عهد و فرج چاره ساز ماست
وا کن به اشک خود گره ی کور کار ما
از حق طلب نما سحر انتظار ما