باورهای رایج درست و نادرست در خصوص ورزش

برای داشتن ایمنی و سلامت کامل باید برای طناب زدن کفش ورزشی بپوشید

ورزش و سلامتی؛ از گفته ها تا واقعیت
در این مطلب دکتر مقدم، دکترای تخصصی فیزیوتراپی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، سوءتفاهم های رایج در خصوص ورزش و سلامتی را به صورت علمی مورد بررسی قرار می دهد.

طناب زدن زیاد باعث آسیب زانوها می شود
اشتباه است. با اینکه طناب زدن یک ورزش پرشی و با اعمال نیروی زیاد از طرف زمین روی اندام های تحتانی است، اما در صورتی که مفصل زانوی فرد دچار آسیب و یا بیماری قبلی نظیر آرتروز نباشد، انجام آن موجب آسیبی به زانوی سالم نخواهد گردید. حتی در مقایسه با دویدن که در بخشی از آن، وزن روی یک اندام تحمیل می گردد، در طناب زدن وزن به طور مساوی روی هر دو پا توزیع می گردد و بنابراین فشار کمتری به مفاصل زانو وارد می کند.

البته برای داشتن ایمنی و سلامت کامل باید برای طناب زدن کفش ورزشی بپوشید که کفی مناسبی به ویژه در قسمت پنجه های پا داشته باشد. معمولا کفش هایی که دارای کفی انعطاف پذیر هستند، برای این ورزش پرشی مناسب هستند. همچنین روی سنگ و موزاییک طناب نزنید، زیرا به پاها و مفاصل فشار زیادی وارد می کند. بهترین سطوح برای طناب زدن روی تشک ورزشی یا زمین چوبی و در صورت عدم دسترسی به این سطوح، روی موکت است. به علاوه باید زانوها را کمی خم نگه دارید و بیش از حد بالا نپرید تا کمترین فشار به مفاصل زانو وارد گردد.

بیماران دیابتی نباید ورزش کنند
اشتباه است. یکی از فواید ورزش، کمک به حفظ تعادل مقدار قند خون است، بنابراین افراد دیابتی در صورت انجام ورزش همگام با رژیم غذایی برای کاهش وزن، نیازی به کاهش شدید کالری مصرفی ندارند. تنها این نکته را باید متوجه بود که ورزش های مختلف، تأثیرات متفاوتی بر مقدار قند خون خواهند داشت.

ورزش های هوازی نظیر دویدن و یا استفاده از تردمیل مقدار قندخون شما را بلافاصله کاهش می دهند. در حالی که ورزش های قدرتی طولانی مدت، بر روی قند خون شما چند ساعت پس از ورزش  تأثیر می گذارند. این موضوع می تواند هنگام رانندگی دردسرساز گردد. این یکی از دلایلی است که قبل از رانندگی باید حتما مقدار قند خونتان  را اندازه گیری کنید. همراه داشتن یک ماده غذایی مانند میوه، بیسکویت، آبمیوه یا نوشابه در اتومبیل لازم است.

دوچرخه ثابت، باعث بهبود تغذیه غضروف مفصلی و پیشگیری از تخریب آن می شود

دوچرخه ثابت بیشتر از دوچرخه معمولی به زانوها فشار وارد می کند
اشتباه است. ورزش هایی که در طی انجام آنها نیروی ملایمی به صورت عمودی و بطور متناوب به غضروف مفصلی زانو وارد می شود، از جمله راه رفتن و دویدن ملایم یا ورزش با دستگاه هایی نظیر  دوچرخه ثابت، باعث بهبود تغذیه غضروف مفصلی و پیشگیری از تخریب آن می شود.  البته در موارد درد های شدید جلوی زانو، با تنظیم ارتفاع زین دوچرخه باید فشار روی مفصل زانو  و درد را به حداقل رساند و اصولا بهتر است جای دوچرخه سواری، پیاده روی یا شنا انجام شود.

در بسیاری موارد استفاده از دوچرخه ثابت بیشتر توصیه می شود به خصوص افرادی که وزن بالایی دارند، خانم های باردار، افرادی که مشکلات حس عمقی پا دارند یا به نوعی راه رفتن برایشان مشکل است. مبتلایان به پوکی استخوان یا کسانی که دچار مشکلات بینایی یا تعادلی هستند، نیز بهتر است از دوچرخه ثابت استفاده کنند، زیرا به دلیل مشکلاتی که دارند ممکن است تعادل خود را روی دوچرخه متحرک از دست بدهند و دچار شکستگی و صدمه های جسمانی شوند. در حالی که دوچرخه ثابت از ثبات بیشتری برخوردار است و تعادل آنها را حفظ می کند.

ورزش های هوازی به تنهایی برای کاهش وزن کافی اند
اشتباه است. برای سوختن یک کیلوگرم چربی به فعالیت بدنی معادل 9000 کالری نیاز است که این فعالیت برابر با 25 ساعت پیاده روی است. علی رغم اثرات مفید ورزش، شواهد نشان می دهد که مقدار کالری دریافتی، نقش مهم تری از انرژی مصرفی در تعیین وزن بدن داشته باشد. ضمن آنکه اگر فعالیت بدنی خود را افزایش دهید، اشتهای شما افزایش می یابد و با خوردن غذای بیشتر، انرژی صرف شده را جبران می کنید، بنابراین با یا بدون افزایش فعالیت بدنی، کنترل کالری کلید اصلی کاهش وزن یا حفظ وزن مناسب است.

بسکتبال می تواند مانعی برای افزایش قد باشد

بسکتبال و والیبال باعث بلندتر شدن قد می شوند
نه الزاما. ورزش های پرشی به دلیل اینکه نیروی بیشتری به صفحات رشد و صفحات اپی فیز وارد می کند، باعث کوتاه شدن قد می شوند. اگر ورزش بسکتبال تحت نظر متخصص ورزشی صورت بگیرد که به صفحات رشد و اپی فیز فشار زیادی وارد نشود، فرد از نظر قدی رشد طبیعی خود را خواهد داشت، در غیر این صورت می تواند مانعی برای افزایش قد باشد.

افراد برای بلند شدن قد خود باید به صورت مرتب ورزش های کششی را انجام دهند که در این میان، ورزش ژیمناستیک به ویژه برای کودکان مناسب است. والیبال و شنا هم می توانند در افزایش قد پیش از بسته شدن صفحات رشد استخوانی مفید باشند.

هر گونه فعالیت ورزشی در دوران بارداری ممنوع است
اشتباه است. زنان باردار سالمی که در شرایط مناسب بدنی به سر می برند و پیش از حاملگی نیز ورزش می کرده اند، می توانند به برنامه ورزشی خود در دوران حاملگی ادامه دهند و مشکلی برای سلامتی یا رشد کودک آنها پیش نخواهد آمد. البته حجم و شدت برنامه ورزشی باید کاهش یابد.
دستورات و احتیاطات کلی ورزش برای خانم های حامله نیز باید رعایت گردد، بویژه در سه ماهه اول حاملگی، لازم است که از گرم شدن بیش از حد بدن جلوگیری شود. پس از سه ماهه اول نیز باید از تمریناتی که لازم است فرد برای مدت طولانی بر روی پشت خود دراز بکشد یا در یک وضعیت ثابت بایستد، صرف نظر کرد، زیرا موجب خواهند شد که خون رسانی به رحم و جنین کاهش یابد.

پیاده روی، آهسته دویدن، شنا، استفاده از دوچرخه ثابت در حد معقول، مناسب و ایمن هستند. در مقابل، ورزش هایی که احتمال زمین خوردن شدید در آنها زیاد باشد، یا حتی احتمال از دست دادن تعادل بدن در آنها وجود داشته باشد، گزینه های مناسبی برای زنان باردار نیست.

با شکم خالی نباید ورزش کرد
صحیح است. ورزش کردن با شکم خالی هرگز توصیه نمی شود، بویژه اگر هدف افزایش قدرت و استقامت بدنی باشد. اگر تمرکز اولیه، بدون توجه به از دست دادن عضلات، فقط بر کاهش وزن باشد، ورزش کردن با معده خالی زیاد بد نیست. اما چنانچه بخواهیم همزمان با کاهش وزن، حجم عضله را هم حفظ کنیم، متخصصان پیشنهاد می کنند که قبل از شروع تمرینات ورزشی، تغذیه مختصری داشته باشیم. اگر می خواهید بدن خود را به طور اساسی بسازید، به طور کلی فکر ورزش کردن با معده خالی را از ذهن خودتان بیرون کنید.

منبع : tebyan.net