با مجله اینترنتی گلثمین در یک مطلب تازه از گردشگری همراه باشید :
صومعه‌های متئورا در یونان، قرن‌ها عبادت‌گاه مردان و زنان بی‌شماری بوده است. اما امروزه جزو زیباترین و اسرار آمیزترین مناطق گردشگردی جهان محسوب می‌شود. در ادامه با چه نیوز همراه باشید
Meteora, Greece’s city in the sky, is a compound of six monasteries that were built on natural sandstone rock pillars seven centuries ago.
مقاله‌های مرتبط:
متئورا شهری در آسمان، یونان، ترکیبی از شش صومعه است که هفت قرن پیش بر روی ستون‌های سنگی ساخته شده است. ساختاری زیبا که تاریخ طولانی پناهگاه مذهبی راهبان و راهبه‌ها را به رخ می‌کشد و هنوز برخی از آثار هنری دوره بیزانس را در دل خود جای داده است. و محلی برا نگهداری اجساد و جمجمه‌های ساکنین قبلی خود است.
غارهای تئوپترا
پیش از اینکه راهبان، صومعه را در بالای متئورا بنا کنند، افرادی در غارهای نزدیک این مکان ساکن بودند. غارهای تئوپاترا تنها در سه مایلی جنوب متئورا قرار دارد و در پنجاه هزار سال پیش دارای ساکنان خود بوده است. غارها مکانی برای قدیمی‌ترین نمونه‌های ساخته دست بشر نیز هستند. سنگ‌ها برای جلوگیری از ورود بادهای سرد به داخل غارها استفاده شده است.
راهبان گوشه‌نشین
راهبان گوشه‌نشین تارک‌دنیا، اولین کسانی بودند که حفره‌ها و شکاف‌های متئورا را اشغال کردند. در قرن نهم، انسان در ارتفاع ۱۸۰۰ پایی زمین رفت تا زندگی عابدانه و پرستش را آغاز کند. با این وجود در این زمان هیچ صومعه‌ای ساخته نشده بود. راهبان برای دیدار و عبادت در اطراف یک کلیسای سنگی در پای صخره‌ای به نام دوپیانی، گرد هم می‌آمدند.
قرن های ۱۱ و ۱۲
خیلی زود راهبان گوشه‌نشین، رسوم رهبانی‌ای را به نام «اسکت استاگوی» تشکیل دادند. آنان کلیسای سنگی دوپیانی را ترک کردند و نظاره‌گر رشد روز افزون کسانی بودند که برای زندگی عابدانه به متئورا می‌آمدند.
بیست صومعه
زمانی صخره‌های متئورا محل قرارگیری بیش از ۲۰ صومعه بود. اما اکنون تنها شش عدد از آن‌ها باقی مانده‌است. تا قبل از اشغال یونان به دست نیروهای ترک، در طول ۸۰۰ سال حمکرانی بیزانس تعداد قابل توجه‌ای از راهبان امنیت شهر را تامین می‌کردند.
صومعه بزرگ مترونوم
در سال ۱۳۴۴، آتناسیوس کوینوویتیس یا همان سن آتناسیوس، صومعه مقدس مترونوم را در صخره‌های «براد» پیدا کرد. ساختار آن بسیار قدیمی اما بلندترین و بزرگ‌ترین صومعه از بین شش صومعه موجود در متئورا بود. ارتفاع بلند صومعه، آن را از گزند خارجی حفظ می‌کرد. تنها راه ورود نربادنی بلند با نظارت راهبان بوده است. نقاشی‌های آبرنگ هنوز با ظرافت زیبایی بر دیوارهای محوطه صومعه باقی مانده است. همچنین تنور اصلی آشپزخانه، اجاقی برای دودکش‌ها.
صومعه مقدس ورلام
در سال ۱۵۱۷ نکتاریوس و تئوفانس دومین معبد بزرگ در متئورا را بنا کردند و نامش را ورلام گذاشتند. برای این دو راهب بالا بردن مصالح ساختمان بیش از بیست سال طول کشیده است. امروز نیز سبدی از جنس طناب از آن زمان باقی مانده است. همچنین انگشت سن‌جان و شانه سن‌اندرو نیز در اینجا نگهداری می‌شود.
صومعه مقدس روزانو
صومعه مقدس روزانو در سال ۱۵۴۵ کشف شد. در طول جنگ جهانی دوم توسط آلمان ها آسیب فراوان دیده است. این صومعه یکی از اندک معابد در حال فعالیت در متئورا است و از سال ۱۹۸۸ توسط راهبه‌ها اداره می‌شود. سرپرست این صومعه سن باربارا است.
صومعه مقدس سن نیکولاس آناپاساس
صومعه مقدس سن نیکولاس آناپاساس در قرن شانزدهم ساخته شد. صومعه شامل یک کلیسا و گنبدی کوچک است. همانند سایر صومعه‌ها دارای مجموعه ای از آثار هنری ماندگار دوره بیزانس است. صومعه بدست نقاش بسیار معروف، راهبی به نام تئوفانس نقاشی شده است.
صومعه مقدس ترینیتی
صومعه مقدس ترینیتی، تحسین برانگیزترین صومعه در بین شش صومعه موجود در متئورا است؛ که در صحنه‌ی پایانی فیلم جیمز باند، «فقط برای چشمان تو» نیز دیده می شود. ساختمان آن در ۱۴۷۵ ساخته شده است و در سال‌های ۱۶۸۴، ۱۶۸۹، ۱۶۹۲ و ۱۷۴۱ بازسازی شده است.
صومعه مقدس سن استفان
در قرن شانزدهم ساخته و در سال ۱۵۴۵ تعمیر شده است. در طول جنگ جهانی دوم توسط نیروهای نازی بمباران شد. چرا که گمان می‌کردند تعدادی شورشی در معبد حضور دارند. پس از آن توسط راهبه‌ها بازسازی و اکنون نیز از آن نگهداری می‌کنند.
راهبان
زمانی که راهبان در متئورا وقت می‌گذراندند، آن‌ها را از هرگونه تمدن به دور نگه داشته است. در اولین روزهای تاسیس صومعه، آن‌ها از تور یا سبد برای انتقال وسایل به بالا و پایین صخره‌ها استفاده می‌کردند. اجساد آن‌ها بعد از مرگ در همان صومعه باقی می‌ماند؛ جایی که اکنون جمجمه‌های آن‌ها باقی مانده است.
دهه ۱۹۲۰
در دهه ۱۹۲۰، برای دسترسی و انتقال راحت‌تر به صومعه‌های متئورا، پیشرفت‌هایی صورت گرفت. پله‌هایی در داخل صخره‌ها ساخته شد تا توریست‌ها و زائران مذهبی بتوانند به‌راحتی به معابد بروند. همچنین پل‌هایی به زمین‌های هموار مجاور کشیده شدند.
جنگ‌جهانی دوم
در طول جنگ‌جهانی دوم متئورا بمباران شد و بسیاری از ساختمان‌هایش آسیب دیدند. اندک راهبان باقی‌مانده توان دفاع از شهر را در برابر نیروهای آلمانی و ایتالیایی نداشتند. سربازان آثار هنری را صومعه‌ها را دزدیده و شهر را غارت کردند. پس از تخریب، جمعیت اطراف شهر کار بازسازی صومعه‌ها را انجام دادند و امروزه به‌عنوان صومعه و کلیسای مقدس اورتودوکس‌های یونانی شناخته می‌شود.
آیا به بالابر نیاز است
اکنون یک بالابر دستی، بخش های مختلف صومعه‌های متئورا را به‌هم متصل می‌کند تا هزاران توریستی که هرساله برای بازدید می‌آیند، جابه‌جایی آسانی را تجربه کنند. تمامی قسمت‌های باقی‌مانده از صومعه‌ها تحت حفاظت یونسکو است و به‌عنوان بناهای یادبود بشری به ثبت رسیده‌اند.
