با مجله اینترنتی برگک در یک مطلب تازه از نقد خودرو همراه باشید :
وب‌سایت دیجیاتو – سعید علیپور: پورشه 911 در طول حدود نیم قرنی که از عمر آن می گذرد، از لحاظ طراحی آن چنان دگرگون نشده و نسل اول و آخر آن تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند.
برخلاف کلاسیک های مدرن مثل پورشه 911 که علی رغم ظاهر قدیمی خود به دلیل عملکرد بالای خود فروش خوبی دارند، برخی از خودروها برای باقی ماندن در بازار رقابت باید ظاهری بروز و باب میل مشتریان داشته باشند.
به همین منظور نسل به نسل ظاهر اتومبیل ها تکامل یافته و نسخه های جدید به مراتب بهتر از نسخه های قبلی از آب در میایند، هر چند البته در این بین استثناهایی هم وجود دارد.
اما برخی مواقع دستکاری و تغییر ظاهر محصولات پرفروش و موفق به یک کار بسیار سخت برای کمپانی های خودروساز تبدیل می شود؛ زیرا نتیجه کار می تواند موفقیت های قبلی را بر باد دهد، درست مثل اتفاقی که برای هوندا و مدل سیویک آن اتفاق افتاد.
با این مقدمه به 10 باز طراحی شجاعانه که بر روی محصولات معروف اجرا شده و آنها را موفق تر از قبل کرده اند خواهیم پرداخت.
فورد اسکیپ
اسکیپ مدرن یک شاسی بلند شیک و خوش استیلیست که برای سال 2017 بروز شده است. اما تغییرات اصلی و طراحی شجاعانه این مدل در سال 2013 انجام شد.
اسکیپ قبلی یا همان نسل دوم که از سال 2007 بر روی خط تولید قرار داشت، با وجود طراحی جعبه ای و نه چندان جذاب خود از نسل اول فروش موفقی را ثبت کرده بود؛ این در حالی بود که اسکیپ در برابر رقبای نام آشنایی مثل تویوتا RAV4 و هوندا CR-V به پیروزی رسیده بود و شاید دلایل کافی برای انقلاب در طراحی آن دیده نمی شد.
اما فورد به هر ترتیب تصمیم خود را گرفته بود و نتیجه این تصمیم اسکیپ زیبایی شد که امروزه شاهد آن هستیم.
از اوایل تا اواخر دهه 90، سیویک یکی از محبوب ترین خودروهای کامپکت در کشورهای مختلف بود. تیونرهای سراسر جهان علاقه عجیبی به بدنه و امکان تعویض آسان و بی دردسر موتور آن با نمونه های قدرتمندتر داشتند.
اما بعد از این دوران، سیویک آرام آرام تنزل پیدا کرد و سرانجام آن جایگاه را از دست داد. کار حتی به جایی رسید که هوندا سریعترین فیس لیفت خود را در سال 2014 بر روی سیویک اجرا کرد اما آن هم موثر نبود.
با این تاریخچه پر فراز و نشیب نوبت به سیویک 2016 می رسد. این نسخه نسبت به نسخه ای که جایگزین آن شده، تغییرات عمده ای را در ظاهر خود نمی بیند؛ مخصوصا در نمای جانبی که بسیار مشابه همدیگر هستند.
با این حال بهبودهای انجام شده گسترده هستند، طوری که این نسخه توانست عنوان “اتومبیل سال” را از AutoGuide کسب کند. اکنون که کوپه و هاچ بک سیویک نیز ارایه شده، علاقه مندان منتظر هستند تا ببینند هوندا چه برنامه ای برای نسخه اسپرت Si و همه فن حریف تایپ R در سر دارد.
هیوندای در گذشته هرگز جایگاه شاخص کنونی را نداشته است. برخی معتقدند ظهور سوناتای نسل ششم یا همان YF اعتبار دوچندانی به این کمپانی کره ای بخشیده و آغازگر دوره ای جدید برای کمپانی بوده است؛ زیرا قبل از این نسخه از سوناتا، تقریبا همه ساخته های هیوندای ساده و بدون هیجان بودند.
فلسفه طراحی جدید هیوندای که از آن با نام “پیکره سیال” یاد می شد، سوناتا را به یک رقیب جدی در بخش سدان های سایز متوسط تبدیل کرد و پس از بازخورد فوق العاده مناسب این زبان طراحی در سایر خودروهای هیوندای نیز نمود پیدا کرد.
شاید آنچه که برای هیوندای اتفاق افتاد یک مثال عینی و بارز از نقش طراحی در ارتقا یا تنزل وجهه یک برند باشد. هیوندای با این زبان طراحی اکنون به یک خودروساز قدرتمند در آمریکا تبدیل شده است.
مالیبو در سگمنتی قرار دارد که در آن رقبای فوق العاده محبوب و نام آشنایی مثل هوندا آکورد و تویوتا کمری حضور دارند، همین مساله باعث شده این خودرو همواره با چالش روبرو شود.
نسل قبلی این سدان آمریکایی با طراحی خسته کننده و نه چندان جذاب خود قافیه را به خوش استیل های این کلاس از جمله سوناتا واگذار کرد.
با معرفی نسل نهم یا همان مدل 2016، شورولت خط و نشانی اساسی برای رقبای خود کشیده است، چرا که از سپر جلو تا سپر عقب، مالیبوی جدید مورد بازنگری قرار گرفته و ظاهر جسورانه ای پیدا کرده است. این نسل نه تنها ظاهری مدرن دارد، بلکه از جذابیت بالایی هم برخوردار است.
اگر چه عادت کردن به ظاهر فضایی آن کمی زمان بر است، اما همین امر باعث شده که در میان انبوهی از رقبای قدر، دیده شده و به چشم بیاید.
همان گونه که سوناتا و مالیبو در سگمنتی شلوغ و پر رقیب حضور دارند، ماکسیما نیز در یک سگمنت پر چالش حاضر است. نیسان با درک درستی که از این قضیه داشت با عرضه نسل هشتم ماکسیما (مدل 2016) حالا رقبای خود را به چالش کشیده است.
این نسل در مقایسه با نسل هفتم با انقلابی بزرگ همراه بوده و بسیار زیباتر و شیک تر شده، طوری که نسل هشتم گویی با جهش ژنتیکی همراه بوده است.
دماغه خودرو حالت تهاجمی تری به خود گرفته و و خطوط موجود در بدنه آن را بسیار با شخصیت تر از نسل های قبلی کرده اند. موتور 3.5 لیتری شش سیلندر V6 هم جای هیچ حرف و حدیثی را باقی نمی گذارد.
خودروسازان محتاط آلمانی حرف های زیادی برای گفتن در بخش های مختلف دارند؛ اما وقتی صحبت از بازطراحی باشد، قضیه کمی فرق خواهد کرد. پورشه 911 در طول عمر خود با سرعت بسیار آهسته ای تکامل پیدا کرده، سری 3 و 4 هم در سال های اخیر دچار تغییر چهره آن چنانی نشده اند.
مرسدس بنز نیز از رویه ای کمابیش مشابه رقبای دیرین خود پیروی می کرد، اما با رشد سریع آئودی و ارایه طراحی های مدرن اوضاع تغییر کرد. وقتی نوبت به طراحی مجدد C کلاس رسید، مرسدس بنز همه چیز را انگار از نو خلق نموده است.
تفاوت ها بین نسخه کوپه و سدان C کلاس اکنون مشهودتر شده و هر دو شیک و زیبا هستند. انحنای قسمت های مختلف بدنه به شکل زیبایی با قسمت عقب اتاق ترکیب شده و جذابیتی همراه با حس اسپورت بودن را شکل داده است.
مهمتر از همه اینکه این بار به نظر نمی رسد طراحان با بی حوصلگی قسمت عقب اتاق را طراحی کرده باشند. C کلاس کوپه کنونی از هر زاویه ای زیباست.
اگر این لیست قرار بود در مورد تفرقه برانگیزترین بازطراحی ها در تاریخ باشد، تویوتا پریوس به احتمال زیاد عنوان نخست را کسب می کرد.
بر اساس گزارش ها، طراحی مجدد پریوس به دلیل اینکه خشونت لازم را نداشته به تعویق افتاده؛ شاید همین مساله باعث چهره عجیب و غیرعادی این اتومبیل هیبریدی شده باشد.
تویوتا سعی دارد پریوس را هیجان انگیزتر و اسپورت تر بکند، به همین دلیل از چهره ای خشن و خطوط تیز در بدنه استفاده کرده است. اما تصور اینکه همه عاشق ظاهر این خودرو شوند کار بسیار سختی است، به خصوص اینکه بعد از مدت کوتاهی نظر تویوتا عوض شده و نسخه پرایم پلاگین پریوس با ظاهری محتاطانه تر تولید شد.
پریوس پرایم شارژی ظاهری منطقی تر نسبت به نسخه معمولی دارد که چیزهای زیادی از این مساله می توان برداشت کرد. به هر حال با سقوط قیمت سوخت، رقابت و وضعیت پریوس در آینده دیدنی خواهد بود.
به عنوان یکی از معروف ترین خودروهای آمریکایی، فورد باید همیشه در طراحی موستانگ نهایت دقت و وسواس را به خرج دهد.
نسخه مدرن موستانگ در عین اسپورت بودن، عناصر و المان های اصلی خود را حفظ کرده و همانند نسخه های پیشین کاملا از دور قابل تشخیص است. با مقایسه دو مدل می توان به خوبی نقش چراغ ها و دماغه را در شکل دهی به شخصیت خودرو مشاهده کرد.
این نسل همچنین بهترین شلبی GT350 را نیز در میان اعضای خود دارد که در زیر کاپوت آن موتور 5.2 لیتری V8 با 526 اسب بخار قدرت و 581 نیوتن متر گشتاور گنجانده شده است؛ گیربکس 6 دنده دستی نیز وظیفه انتقال نیروی تولید شده به چرخ ها را بر عهده دارد.
علاوه بر اینها نسل کنونی با نسخه 4 سیلندر توربوشارژ نیز ارایه شده، اگه طرفداران آتشین اعتراضی نکنند باید بگوییم که تغییرات هم در ظاهر و هم در باطن بنیادی بوده است.
هیچ بحثی در اینکه فورد GT جدید به طرز شگفت انگیزی زیباست وجود ندارد. خوی وحشی و دیوانه GT جدید در یک پکیج عالی جمع شده است.
نسخه جدید آنقدر نسبت به نسخه قدیمی فرق کرده که هنگام نمایش آن در اروپا کمتر کسی توانست حدس بزند که این نسخه بروز شده اتومبیلی ساخت فورد آمریکاست!
با این وجود فورد موفق شده خصوصیاتی مثل صندلی های کم ارتفاع و طول نسبتا زیاد GT را در قالبی مدرن ارایه کند. نتیجه این بازطراحی تا مدت های یکی از بهترین ها در این زمینه خواهد بود.
عنوان شجاعانه ترین بازطراحی در سال های اخیر باید به آکیورا NSX تعلق بگیرد. خودروساز ژاپنی با انجام یک کار تحسین برانگیز سوپرکار لوکسی را تولید کرده که شگفتی های آن فقط در ظاهر خلاصه نمی شود.
بجای یک موتور بنزینی که در پشت کابین نصب شده باشد، پیشرانه ای هیبریدی برای این خودروی سریع در نظر گرفته شده که شامل یک موتور شش سیلندر تویین توربو و 3 موتور الکتریکی می شود. با این پیشرانه در مجموع 573 اسب بخار قدرت در اختیار راننده NSX قرار می گیرد.
سال ها پیش NSX، فراری یا لامبورگینی ژاپنی تلقی می شد؛ اما ظهور نیسان GT-R آن را به حاشیه رانده و از کانون توجه دور کرد. اما اکنون هوندا دوباره با NSX جدید برگشته، خودرویی که تمام تغییرات انجام شده، باعث بهتر شدن آن شده است.
