نقش پدران در رشد هویت جنسی دختران

پدران ، آگاهانه یا ناآگاهانه ، رشد جنسی دختر خود را تقویت می کنند. برای مثال ممکن است پدری بدون تفکر قبلی ، دخترش را به فعالیت هایی تشویق کند که کمتر نیازی به روحیه ی تهاجمی یا انگیزه های رقابتی داشته باشد. مانند فعالیت های ورزشی ، شرکت در نمایشنامه ، هنر ، موسیقی یا فعالیت های شاید بخش .

گرچه ممکن است شما به عنوان یک پدر ، از میزان تاثیری که بر تربیت زنانه دخترتان می گذارید آگاه نباشید. اما چیز که مهم است این است که دخترتان در مورد تصوری که از او دارید چه فکر میکند. پدرها بیشتر مایلند با پسرانشان به بازی های سنگین جسمی بپردازند و با دخترهایشان فعالیت های آرامتری داشته باشند.

روش آرامتری  که در بازی با دخترتان انتخاب می کنید به او می فهماند که در نظرتان انسانی حساس و ظریف است ، و بهتر است که ظریف باشد. همان طور که از این پس توضیح خواهم داد من معتقدم همان طور که یک پدر در ایجاد انگیزه در پسر یا دخترش نسبت به فعالیت هایی که بیشتر به جنسیت او تعلق دارد بر پایه منطق و ایجاد تعادل عمل میکند ، طبیعی و سالم تر است که پسر یا دختر نیز اندکی در فعالیت هایی که به جنس مقابل مربوط میشود شرکت کند.

پدر به عنوان مربی :

یک پدر پرورش دهنده ، تاثیر مهمی بر رشد زنانگی دخترش دارد. تحقیقات نشان داده است دخترانی که در خانه هایی رشد کرده اند که مادر مسلط و بدر منفعل بوده و در تصمیم گیری ها شرکت نداشته و نقش تربیتی به عهده نداشته است ، در آینده با مردان دچار مشکل می شوند.

دخترها و زنان ، مهربانی و نقش پرورش دهندگی را در مرد به عنوان ضعف یا نقص خصوصیات مردانگی تلقی نمیکنند. این سوءتفاهمی مردانه است که میخواهم به شدت آن را رد کنم. پدران دوست دارند که پسران و دخترانشان را متفاوت از یکدیگر تربیت کنند و این تفاوت تربیتی میتواند تاثیر مثبت یا منفی روی هویت جنسی کودکان داشته باشد.

پدران روش های تنبیهی متفاوتی برای پسران و دخترانشان داشته و تنبیه جسمی بیشتری در مورد پسرانشان اعمال میکنند. آیا این میتواند راهی برای تقویت روحیه ی تهاجمی در پسران باشد و یا ظرافت را در دختران تقویت کند؟ پدران اغلب در مقابل ناکامی های تحصیلی دخترشان ، بیش از پسران ، انعطاف نشان می دهند.

جنسیت نوزادتان مطابق میل شما نبوده است :

بعضی پدرها ممکن است به جای دختر ، پسر خواسته باشند. آنها هیچ وقت دخترشان را به دلیل پسر نشدنش نبخشیده و فعالیت های پسرانه را در او تقویت کرده ، و در خفا از این رفتارهای پسرانه در او احساس خشنودی میکنند و نارضایتی خود را از رفتار غریزی زنانه ابراز می نمایند.

پدران همچنین پسری با رفتار نامطلوب را راحت تر می پذیرند تا دختری با همان خلق و خوی را . رفتار خرابکارانه ی یک پسر ممکن است فقط با این واکنش مواجه شود که (( خوب پسر است دیگر )) در حالی که چنین رفتاری از دختران مورد قبول نیست.

برای پدران بهتر است که پذیرش بیشتری نسبت به آن دسته از کودکان خود که دارای مشکل رفتاری هستند ، یا به عنوان مثال کودکان ناآرام شمرده میشوند ، داشته باشند. تفاوت های اخلاقی نباید موجب تبعیضات جنسی شود.

در مورد نحوه رفتار با همسرتان دقت کنید :

کودکان در مورد چگونگی برخورد والدین با یکدیگر بسیار دقیق هستند. شما در ایفای نقش پدری همیشه  در برابر دیدگان فرزندانتان قرار دارید. چگونگی برخورد پدر با مادر ، به خصوص روی رفتار زنانه ی دختران تاثیر میگذارد.

اگر مردی مسئولیت پذیر ، علاقه مند ، حمایتگر و تایید کننده رفتار مادری همسر خود باشید ، دخترتان نه تنها تعریف روشنتری از مردانگی و پدر بودن در ذهن خواهد داشت ، بلکه احترام بیشتری برای زنانگی خود قائل خواهد بود .

به کلی ، سالم ترین محیط خانوادگی محیطی است که در آن پدر به عنوان فردی قوی ، پرورش دهنده و مردانه نسبت به فرزندان و مادر آنها عمل کند ، و مادر نیز به عنوان زنی با طبیعت زنانه نسبت به فرزند و پدر خانواده رفتار نماید. این هدفی است که آرزو می کنم پدران برای تحقق آن در خانه هایشان کوشش کنند.