با مجله اینترنتی برگک در یک مطلب تازه از سینما همراه باشید :
فیلم‌های تانگو با پیدایش صدا در سینما ادامه پیدا می‌کند. اما همزمان با ساخت و ساز فیلم‌های تجارتی، فیلم‌های هنری با کیفیت بالا نیز هر از چند گاهی ساخته می‌شود. از سال 1940 این سینما به تدریج دچار ضعف می‌گردد و سرانجام به سبب دور شدن از مسائل مردمی سقوط می‌کند.
با آغاز دیکتاتوری پرون از 1945 سینمای آرژانتین در معرض فروپاشی کامل قرار می‌گیرد به نحویکه تا ده سال بعد دیگری چیزی به نام سینمای هنری در آرژانتین وجود نداشت. با پایان دیکتاتوری هنوز سینمای این کشور در حالت کمااست.
پس از سقوط پرون؛ لئوپولدو توره نیلسون در فاصله سال‌های 1957-62 خود را در سینما مطرح می‌کند و در سال‌های بعد به تثبیت می‌رسد. مهمترین فیلم او شمشیر مقدس محصول 1970( عکس بالا) از معروفترین فیلم‌های آرژانتینی به حساب می‌آید.
دهه 80 و 90 اوج بروز و ظهور استعدادهای آرژانتینی در جشنواره‌های خارجی است که تعدادی از آنها بعد‌ها حتی به اسکار هم رسیدند. در میان این نسل ابتدا خوان خوزه کامپانلا مطرح شد که به خاطر فیلم راز در چشمانشان محصول 2009 برنده اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شد.
از استعدادهای جدیدتر باید از آدریان بینیس نام برد که با فیلم غول محصول 2009 مطرح شد فیلمی که در جشنواره فیلم فجر سال 88 نیز به نمایش درآمد.
سینمای آرژانتین به نوعی تا سال‌های طولانی از داشتن جشنواره‌های بین المللی محروم بود و این مهم البته به اوضاع و احوال سیاسی این کشور در دهه‌های گذشته مربوط می‌شد.
در حال حاضر سینمای آرژانتین حدود 8 جشنواره فیلم دارد که دو جشنواره؛ تقریبا در آمریکای جنوبی مهم جلوه‌گری می‌کند. اولی جایزه‌ای است که آکادمی علوم سینمایی آرژانتین سالیانه اعطا می‌کند و دیگری جشنواره مستقل فیلم آرژانتین که از سال 1999 برپا شده است. سینمای آرژانتین هموراه سرشار از استعدادها بوده است و این جشنواره مستقل به ویژه نقش مهمی در شناسایی آنها داشته است.
امیدواریم از این مطلب بهره کافی را برده باشید ، بزودی با شما همراه خواهیم بود در یک مطلب تازه تر از دنیای سینما
مجله اینترنتی برگک آرزوی بهترینها را برای شما دارد.
