شهرزاد کمال زاده + تصاویر

1396/01/07

با مجله اینترنتی برگک در یک مطلب تازه از بیوگرافی و تصاویر بازیگران همراه باشید :

شهرزاد کمال زاده بازیگر زن سینما و تلویزیون متولد 7 فروردین ماه سال 1364 در تهران می باشد

شهرزاد کمال زاده بازیگر زن سینما و تلویزیون متولد 7 فروردین ماه سال 1364 در تهران می باشد. او در سن هفده سالگی وارد دانشگاه شد و فارغ التحصیل رشته کامپیوتر است. شهرزاد کمال زاده بازیگری را از سال 81 با حضور در سریال هزاردستان کیانوش عیاری شروع کرد و سال 83 وارد سینما شد.

زندگی هنری شهرزاد کمال‌زاده
شهرزاد کمال زاده با بازی در سریال هزاران چشم ساخته کیانوش عیاری نخستین حضور تلویزیونی خود را تجربه کرد و در سال ۱۳۸۳ با بازی نقشی کوتاه در فیلم دیشب باباتو دیدم آیدا به کارگردانی رسول صدرعاملی وارد عالم سینما شد. او پس از چندین سال حضور در تلویزیون و سینمای ایران، در بهار سال ۱۳۹۱ با پخش سریال راه طولانی به کارگردانی رضا کریمی از شبکه یک تلویزیون ایران و بازی در نقش «بهاره» به شهرت رسید.

گفتگو با شهرزاد کمال‌زاده

خودت را به طور کامل معرفی کن.

شهرزاد کمال‌زاده: هفتم فروردین سال ۱۳۶۴ در تهران متولد شدم. هفده سالگی وارد دانشگاه شدم و در رشته کامپیوتر ادامه تحصیل دادم. اولین کار حرفه ای ام سریال «هزاران چشم» بود که در سن شانزده سالگی به عنوان اولین تجربه تصویری با آقای کیانوش عیاری همکاری کردم. هر چه سواد بازیگر بالاتر باشد به نظرم در کارش موفق تر خواهد بود. حالا این سواد می تواند شامل هر چیزی باشد. در کنار بازیگری شخصا به رشته کامپیوتر علاقه داشتم و خانواده ام هم دوست داشتند که در این رشته ادامه تحصیل بدهم. در سال هایی که مشغول تحصیل در این رشته بودم سعی کردم اطلاعاتم را در مورد بازیگری افزایش دهم و با مطالعه و فیلم دیدن تلاش کردم که از این رشته فاصله نگیرم. در همین بین سعی کردم رابطه ام را با سینما حفظ کنم و به همین دلیل در چند کار به عنوان منشی صحنه و دستیار کارگردان حضور داشتم تا اطلاعاتم پیرامون سینما بیشتر شود.

اهل همدان نیستم
شهرزاد کمال‌زاده: در شبکه‌های مجازی و سایت‌ها اشتباهی نوشته‌اند که من متولد همدان هستم اما من در تهران به دنیا آمده‌ام و البته خیلی از اطلاعاتی که در مورد ما بازیگرها از ازدواج تا اهل این شهر و آن شهر بودن نوشته می‌شود، واقعیت ندارد و ساخته ذهن و تخیل بعضی از دوستان است.

کم‌کاری و گزیده‌کاری
شهرزاد کمال‌زاده: در سال‌های اخیر تصمیم گرفته‌ام وسواس بیشتری برای انتخاب نقش‌ها داشته باشم. قصه‌های زیادی به دستم می‌رسد که همه‌شان بالطبع داستان‌های خوب و جذابی ندارند.

بعضی از کارها به صورت طبیعی بیشتر در میان مردم دیده می‌شوند و کارشان می‌گیرد؛ مثلا سریال‌های «راه طولانی» رضا کریمی و «نیاز» حسین سهیلی‌زاده و «بچه‌های نسبتا بد» سیروس مقدم کارهایی بودند که من به واسطه آنها بیشتر دیده شدم و این نشان می‌دهد که تلویزیون تا چه حد در شناخته شدن آدم‌ها تاثیرگذار است. اما قبل‌تر از همه اینها برایم مهم است که نقش به دل خودم بنشیند.

چون دوست داشتم کاری که می‌کنم همیشه، هم به لحاظ محتوایی و هم به لحاظ حرفه‌ای چیزی برای گفتن داشته باشد. شاید یکی از دلایل کم‌کاری من و پیدا نشدن داستان‌های خوب کم شدن تولیدات صدا و سیما باشد. البته اگر جزو دسته و گروه خاصی بودم ممکن بود پیشنهادات بیشتری داشتم. من به شعور و وقت مردم احترام می‌گذارم و با طرفدارانم ارتباط نزدیکی دارم و همیشه از انتقاداتشان یاد گرفته، از تعریف‌هایشان انرژی می‌گیرم.

ذهن تمام سینمایی من
شهرزاد کمال‌زاده: من کارم در حوزه سینما و تلویزیون را از 16 سالگی در سریال «هزاران چشم» کیانوش عیاری شروع کردم و از همان سن برایم مهم کارکردن در سینما بود. با اینکه بعد‌ها در رشته کامپیوتر تحصیل کردم و خیلی جا‌ها به دردم می‌خورد و کمک می‌کند اما به چشم کار و حرفه نگاهش نکردم و به سرعت به همان سینما و کارهای تصویری برگشتم و ادامه دادم.

ساده بگویم که بازیگری حالم را خوب می‌کند و حتی نمی‌توانم در کنار سینما کار و بیزینس دیگری داشته باشم. بازیگری به لحاظ روحی و ذهنی خیلی مشغولم می‌کند و خیلی وقت‌ها شده که ناخودآگاه با بازی در نقش یکی زن معتاد وزن کم کرده‌ام و برای بازی در نقش یک زن باردار وزن اضافه کرده‌ام. برای همین هر وقت هم بیکارم در حال ریکاوری هستم.

شهرزاد کمال‌زاده در سن هفده سالگی وارد دانشگاه شد و فارغ التحصیل رشته کامپیوتر است

الان که به شهرت رسیده ای، به نظرت شهرت چه رنگ و بویی دارد؟
شهرزاد کمال‌زاده: به هر حال این موقعیت یکسری شرایطی را به وجود می آورد که در این شرایط خیلی از کارها را دیگر نمی توان انجام داد. مثلا اگر قبلا از یک موضوعی عصبانی می شدم خیلی راحت می توانستم عصبانیتم را با فریاد نشان دهم اما الان دیگر نمی توان این کار را کرد. با خیلی از مسائل باید مدارا کنم. ذره بین مردم باعث می شود انسان کمی محتاط تر رفتار کند. در مجموع همه این مسائل با لطف مردم و انرژی مثبتی که با محبت های شان منتقل می کنند برایم شیرین می شود.

تو یک خواهر هم داری، به او پیشنهاد می دهی که وارد سینما بشود یا نه؟
– نه، سینما واقعا حرفه سختی است. تو باید در شرایط نامناسب جوی، شب، روز و … کار کنی و خیلی چیزها را تحمل کنی.

یعنی فقط همین عوامل هستند که باعث می شود نخواهی خواهرت وارد سینما شود؟ یعنی ما هیچ چیز پشت پرده ای در سینما نداریم؟
– شاید مسائلی هم وجود داشته باشد اما من دوست ندارم در مورد آن صحبت کنم.

پس چرا بعضی از همکارانت در این مورد صحبت می کنند، فکر نمی کنی این یک نوع خودزنی است؟
– یکسری واقعیت ها وجود دارد که همه ما از آن باخبریم. اینکه بیاییم و در موردش صحبت کنیم دردی را دوا نمی کند. در هر کاری خوب و بد وجود دارد و نمی توان گفت که شرایط یک کار صرفا خوب است یا قطعا بد است اما همیشه در هر شرایطی این خودِ انسان است که تعیین کننده است.

گفتی هنوز آرزوهای زیادی داری، این آرزوها چیست؟
– اول از همه دوست دارم به عنوان یک انسان برای مردم و اطرافیانم سودمند باشم. در درجه بعد فکر می کنم باید به خیلی از آدم ها کمک کنم. در نهایت هم دوست دارم اول تمام دنیا را ببینم و بعد از دنیا بروم.

از آرزو چه تعریفی داری؟
– به نظرم آرزو باعث زنده نگه داشتن امیدهای انسان می شود و انگیزه انسان را برای زندگی هر روز پر رنگ تر می کند.

فکر می کنی بازیگر شدن می تواند آرزو باشد؟
شهرزاد کمال‌زاده: خب خیلی ها هستند که آرزو دارند بازیگر شوند. من هم از دوران نوجوانی بازیگری را به شکل یک آرزو می دیدم و تلاش زیادی کردم تا به این آرزو برسم. به هر حال این حرفه هم مثل همه شغل های دنیا سختی ها و ناملایمات خاص خودش را دارد. نمی توانم توصیه کنم که کسی به سمت بازیگری بیاید یا نه! فقط این را می دانم که اگر کسی آرزو دارد تا به چیزی برسد باید تمام تلاش خود را به کار ببندد تا به آن برسد.

خیلی از بازیگران هم نسل تو به دنبال حاشیه هستند اما تو خیلی بی سر و صدا کار می کنی …
همیشه سعی کردم از حاشیه خودم را دور نگه دارم. اگرچه خیلی ها می گویند حاشیه باعث بهتر دیده شدن بازیگر می شود اما من معتقدم حاشیه در اغلب اوقات باعث ایجاد مشکل و مزاحت برای کار بازیگر می شود. من خودم همیشه سعی کرده ام که نه تن به حواشی دهم نه حاشیه سازی کنم.

همین موضوع فکر نمی کنی باعث شده که از قافله عقب بمانی؟
– نه، چون معتقدم کسانی که با حاشیه خودشان را بالا می کشند دوام زیادی ندارند. به نظرم خروجی خوبی که از کار به مخاطب منتقل می شود بهتر از هر چیز دیگری باعث دیدنه شدن بازیگر می شود و نیازی به حاشیه سازی نیست.

سقف آرزوهایت در سینما کجاست؟
شهرزاد کمال‌زاده: دوست دارم به جایی برسم که بتوانم اثری متفاوت از خودم به جا بگذارم. یک نقش هایی وجود دارد که هنوز خودم را در قالب آنها محک نزدم. دوست دارم این نقش ها را تجربه کنم و جنس های مختلف بازی را تجربه کنم. هنوز فکر می کنم راه طولانی را در پیش رو دارم که در کارم به طور کامل موفق شوم.

شهرزاد کمال زاده بازیگری را از سال 81 با حضور در سریال هزاردستان کیانوش عیاری شروع کرد

موفقیت یعنی اینکه عکست سردر سینماها نصب شود؟
– نه، موفقیت همانطور که گفتم به نظرم این است که بتوانم یک اثر متفاوت خلق کنم و بین مردم ماندگار شود.

وقتی راجع به مرگ فکر می کنی چه حسی داری؟
– چون هنوز آرزوهای زیادی دارم یک مقدار نگران می شوم. اینکه نمی دانم چطور از دنیا خواهم رفت و بعد از مرگم چه سرنوشتی در انتظارم است باعث نگرانی ام می شود اما چون لحظاتی در زندگی ام وجود داشته که تا حدی مرگ را حس کرده ام، از ترسی که همه از مرگ دارند به نوعی عبو رکرده ام.

چطور تا حدی مرگ را حس کرده ای؟
– چند بار با ماشین تصادف های بسیار وحشتناک و بدی داشتم که تا مرز مرگ پیش رفتم اما به خواست خدا اتفاقی برایم نیفتاد.

پس با این تفاسیر باید بگوییم شهرزاد از مرگ هراسی ندارد؟
– خب قطعا نمی توانم بگویم که هیچ ترسی از مرگ ندارم.

مرگ برایت کابوس است؟
– بیشتر از اینکه خودِ مرگ برایم کابوس باشد، چگونه مردن برایم ترسناک تر است. مثلا من همیشه آرزو می کنم که در دریا غرق نشوم.

مگر به دریا می روی؟
– بله، گاهی غواصی می کنم.

به این فکر کرده ای که دوست داری چطوری از دنیا بروی؟
– خیلی دوست دارم در آرامش و راحت از دنیا بروم.

یعنی روی تخت بیمارستان؟
– نه، خدا نکنه. دوست دارم در خواب و بدون درد از دنیا بروم.

و دوست داری کجا به خاک سپرده شوی؟
– یک جای آرم و سرسبز.

کجا؟
– واقعا به این موضوع فکر نکرده ام اما فکر می کنم در نهایت در قطعه هنرمندان به خاک بازگردانده خواهم شد.

شهرزاد کمال زاده سال 83 وارد سینما شد

فیلم‌شناسی شهرزاد کمال‌زاده
سینمایی
* ذوب شدن پادشاه (۱۳۹۳)
* روزگاری عشق و خیانت (۱۳۹۲)
* بشارت به یک شهروند هزاره سوم (۱۳۹۱ محمدهادی کریمی)
* عقاب صحرا (۱۳۹۱ مهرداد خوشبخت)
* سپید و سیاه (۱۳۸۸)
* نامزد آمریکایی من (۱۳۸۷ داوود توحید پرست)
* همخانه (۱۳۸۶ مهرداد فرید)
* دیشب باباتو دیدم آیدا (۱۳۸۳ رسول صدرعاملی[۱])

مجموعه تلویزیونی
* ۱۳۹۵ – مرز خوشبختی
* ۱۳۹۵ – دیوار شیشه (راما قویدل)
* ۱۳۹۵ – آرام می‌گیریم (روح‌الله سهرابی) (شبکه دو)
* ۱۳۹۴ – نیاز(حسین سهیلی‌زاده) (شبکه اول)
* ۱۳۹۳ – زمستان گرم (رسول صانعی) (شبکه تهران)
* ۱۳۹۳ – رنگ شک (فریبرز عرب نیا) (شبکه سوم)
* ۱۳۹۳ – زخم (مسعود آب پرور)(شبکه سوم)
* ۱۳۹۲ – بچه‌های نسبتاً بد (سیروس مقدم) (شبکه اول)
* ۱۳۹۱ – شاید برای شما هم اتفاق بیفتد (شبکه تهران)
* ۱۳۹۰ – شاید برای شما هم اتفاق بیفتد (شبکه تهران)
* ۱۳۹۰ – راه طولانی (رضا کریمی) (شبکه اول)
* ۱۳۸۹ – دارا و ندار (مسعود ده نمکی) (شبکه تهران)
* ۱۳۸۹ – شاید برای شما هم اتفاق بیفتد (شبکه تهران)
* ۱۳۸۶ – روزگار قریب (کیانوش عیاری) (شبکه سوم)
* ۱۳۸۵–۸۶ -قاب‌های خالی (مرتضی احمدی هرندی)(شبکه دو)
* ۱۳۸۴ – شبهای برره (مهران مدیری) (شبکه سوم)
* ۱۳۸۱ – هزاران چشم (کیانوش عیاری)(شبکه سوم)

تله فیلم
* فرار (سید رضا صافی)
* روز هفتم (مهدی کرم پور)
* یک اتفاق به ظاهر ساده (مسعود تکاور)
* مهره سوخته (احمد معظمی)
* مادر نام دیگر عشق (محمود مزرعتی و ابوذر نوروز پور)
* زهره ترک (جواد مزد آبادی)
* به من کلک نزن (سید مهدی برقمی)
* دادگاهی در گندم زار (جواد مزد آبادی)
* کیلومتر چهارده قسمت دوم (آرش قادری)
* این یک تصادف نیست (بیژن شیرمرز)
* کت تنگ (آرمین و آبتین حشمتی)
* صدایم کن (افشین صادقی)
* زندگی بدون من (حسین حکمت پور)
* سیم آخر (صادق کامیار)
* اکباتان (سعید اسدی)
* بلور باران (شاهد احمد لو)
* گنج خانه سفید (شاهد احمدلو)
* کابوس (سیروس مقدم)
* گنج خانهٔ سفید