با مجله اینترنتی برگک در یک مطلب تازه از گردشگری همراه باشید :
ماهنامه همشهری سرزمین من – افشین یوسفی: یکی از مقاصد جذاب و سرد زمستانی نزدیک به تهران که می توان یک روزه مسیری جذاب برای دوچرخه سواری در آن تعریف کرد، دریاچه های تار و هویر در دامنه های البرز جنوبی است؛ دوچرخه سواری در نزدیکی دامنه های رشته کوه «دوبِرار».
تار و هویر، دریاچه های کوهستانی معروف در البرز مرکزی و نزدیک شهرستان دماوند هستند که به خاطر داشتن آب زلال شان و قرار گرفتن در منطقه ای نسبتا صعب العبور معروف هستند. این دو دریاچه که فاصله چندانی با هم ندارند، در تابستان پذیرای مسافران فراری از گرما هستند و حالا که این دریاچه ها در آرامشی سرد فرورفته اند، وقت خوبی برای تجربه یک ماجراجویی با طعم کوهستان و دریاچه است.
کجا بگردیم؟
دوچرخه سواری تا دریاچه های همسایه:
این مسیر دو بخش اصلی و یک بخش کوتاه سنگلاخی و کوهستانی دارد.
روستای هویر تا دریاچه های هویر و تار؛ 10 کیلومتر جاده خاکی: بخش دوم مسیر جذاب تر است، ضمن آن که سربالایی های تند ندارد. این بخش از مسیر حدود هشت کیلومتر طول دارد و بعد از گذشتن از روستاهای مومج و هویر در میان مزرعه های گندم و باغ های میوه ادامه پیدا می کند. این بخش از مسیر خاکی است و در بخش انتهایی، کوهستانی می شود. رکاب زدن این بخش از مسیر هم حدود یک ساعت زمان می برد.
مسیر کوهستانی منتهی به دریاچه؛ دو کیلومتر: اگر کمی اهل ماجراجویی باشید می توانید بخش انتهایی مسیر خود را از میان تپه ها و کوه های منطقه میان‌بر زده و از جاده خاکی جدا شوید و مستقیم به سمت دریاچه بروید. البته این بخش از مسیر بسیار سنگلاخی است و در سربالایی ها باید دوچرخه را روی دست و شانه حمل کنید. برای این بخش از مسیر هم حدود یک ساعت زمان در نظر بگیرید.
بازگشت: برای بازگشت دو گزینه دارید که هر دوی آن ها سرازیری هستند. اگر خودروی تان را در پل دلیچای پارک کرده اید، همان مسیر رفته را بازگردید، اما اگر بدون خودرو به مبدا رسیده اید، این امکان را دارید تا برای بازگشت به تهران مسیر سرازیر تا شهر دماوند را انتخاب کنید، برای بازگشت بدون زمان استراحت دو ساعت باید زمان بگذارید.
از کوه تا دریا
تار و هویر، دریاچه های کوهستانی معروف در البرز مرکزی و نزدیک شهرستان دماوند هستند که در این فصل آب و هوای سردی دارند.
چطور برسیم؟
برای رسیدن به دریاچه های تار و هویر دو مسیر دسترسی وجود دارد؛ مسیر اول از شهر «گیلاوند» و شهر دماوند، از غرب به سمت دریاچه می رود و مسیر دیگر از میانه جاده فیروزکوه و با گذشتن از روستای زیبای «مومج» به دریاچه می رسد. پیشنهاد ما رکاب زنی از مسیر دوم است که از مسیر روستای «مومج» به دریاچه می رسد؛ مسیری 30 کیلومتری؛ ترکیبی از جاده آسفالته، خاکی و کوهستانی. برای رسیدن به ابتدای مسیر رکاب زنی باید از تهران وارد جاده فیروزکوه شد و بعد از گذشتن از روستاهای «جابان»، «سربندان» و «سیدآباد» به پل «دلیچای» می رسید.
نکات طلایی:
مراقبت های زمستانه
• این دو دریاچه در میان یک منطقه کوهستانی و البته سردسیر قرار گرفته اند، بنابراین هوای آن جا بسیار متغیر است. در این وقت سال باید خود را برای شرایط زمستانی سرد، همراه با باد و باران و حتی برف آماده کنید. ضمن آن که پیش از شروع سفر، حتما وضعیت هوای منطقه را در سایت های هواشناسی بررسی کنید.
• لباس و بادگیر ضدآب همراه ببرید و از لوازم ایمنی و کلاه کاسک و دستکش ایمنی برای رکاب زدن در این مسیر استفاده کنید.
• بخش عمده ای از این مسیر، خاکی و سنگلاخی است. پس حتما لوازم تعمیر دوچرخه، لقمه ترمز، تیوب اضافه و تلمبه همراه ببرید.
امیدواریم از این مطلب بهره کافی برده باشید ، مجله چه نیوز بهترینها را برای شما آرزو دارد ، با ما در تازه ترین مطالب گردشگری همراه باشید.
