با کمی تلاش به وضعیت مالی خود رنگ دیگری دادم

من توانستم در حوزه ی رنگ با تلاش شبانه روزی از رقبای خود و از افرادی که چندین سال در این زمینه فعالیت داشتند پیشه بگیرم و به یکی از افراد موفق در این حوزه تبدیل شوم. تلاش به همراه برنامه ریزی هوشمندانه مرا به موفقیت رساند. در ادامه با برخی از رنگ های کاربردی بیشتر آشنا خواهید شد.

رنگ پلی اورتان

شایان ذکر است رنگ پلی اورتان از ترکیب شیمیایی میان یک رزین پلیول (polyol resin) که اغلب به عنوان “part A” یا ماده ی پایه نیز شناخته می شود و همچنین یک ماده ی مکمل با نام پلی ایزوسیانات (poly-isocyanate) که به عنوان “part B” یا ماده ی سخت کننده معروف هستند، بدست می آیند.

البته در بسیاری از موارد می توان نوع رزین را با موادی مانند آکریلیک، پلی اتر، و یا پلی استر اصلاح و تکمیل تر کرد. رنگ پلی اورتان از لحاظ ساختاری کاملاً متفاوت با رنگ ساختمانی دیگر هستند چرا که آن ها دارای وزن مولکولی (molecular weight) فوق العاده بالایی می باشند. لذا این خاصیت باعث می شود تا پلیمرهای پلی اورتان یک لایه ی پوششی بادوام و سختی را ایجاد کنند که سبب می شود در برابر شرایط نامطلوب محیطی اعم از وزش بادهای طوفانی سنگین، و نور مستقیم خورشید مقاوم باشند.

فارغ غ از همه این مسائل رنگ پلی اورتان پس از اعمال روی سطح بسیار براق و زیبا هستند که سازگاری و هماهنگی بسیار بالایی با محیط دارند. این رنگ ها دارای خاصیت خود تمیز شونده (self cleaning) نیز هستند به این صورت که اگر گرد و غبار یا آلودگی روی آن بنشیند به هیچ عنوان آن ها را جذب نمی کند به همین دلیل تنها با یک وزش باد یا باران خفیف همگی از روی سطح رویه ی رنگ پاک خواهند شد.

رنگ

پلی اورتان برای پوشش دهی در دو حوزه ی معماری و همچنین صنعتی به کار گرفته می شوند. این رنگ ها معمولاً به صورت پوشش های پایانی و یا ثانویه روی برخی پرایمرها یا پوشش های آغازین سوار می شوند تا یک ترکیب منسجم و بسیار پایداری را ایجاد کنند. البته شما می توانید آن ها را روی بسترهای فولادی و همچنین رویه های بتنی نیز استفاده کنید. با این اوصاف رنگ پلی اورتان از لحاظ ویژگی های عمومی به شرح ذیل می باشند.

رنگ پلی اورتان پس از اعمال یک سطح بسیار براقی را ایجاد می کند که گذر زمان نمی تواند روی درخشندگی آن تأثیر بگذارد.

در برابر سایش و کلیه ی فرآیندهایی که در اثر اصطکاک بالا ایجاد می شود، مقاوم هستند و به هیچ عنوان دچار پوسته شدن نمی شوند.

رنگ منگنز

منگنز، فلزی نقره‌ای رنگ و مشابه آهن بوده و سخت و شکننده می‌باشد. رنگ منگنز صورتی است این فلز به سختی به نقطه جوش می‌رسد اما به راحتی اکسید می‌شود. منگنز و یون‌های اصلی آن، پارامغناطیس هستند. همچنین مانند آهن در هوا به کندی کدر می‌شود و زنگ تولید می‌نماید.

منگنز به گونه گسترده‌ای در بافت‌های بدن گیاهان و جانوران وجود دارد. این فلز به مقدار بسیار کم در بدن انسان یافت می‌شود به همین دلیل یک ماده معدنی کمیاب نامیده می‌شود.

بدن ما کم و بیش نزدیک ۲۰ میلی‌گرم منگنز، به گونه بزرگ در استخوان‌ها، ذخیره دارد. منگنز در پایه‌ریزی بافت همبند چربی و کلسترول، استخوان، عوامل لختگی خون و پروتئین نقش دارد. این ماده همچنین برای عملکرد طبیعی مغز لازم ‌است. منگنز جزئی از ترکیب منگنز سوپراکسید دیسموتاز (MnSOD) است. این ترکیب یک آنتی اکسیدانت است که بدن را از رادیکال‌های آزاد نگهداری می‌کند. لگفتنی است به دست آوردن مقدار کافی منگنز از رژیم غذایی، کار آسانی است.