نام علمی این گیاه Ocimum basilicumL. است و به تیره لبدیسان تعلق دارد . ریحان یا صعتر هندی از هند منشاء می گیرد . این گیاه با نعناع ، مرزه ، صعتر رسمی (ککلیک اوتی) شباهت و قرابت دارد . ریحان در ایران یکی از سبزیها مهم خوراکی است و بحالت نیمه وحشی نیز در برخی نقاط می روید . این گیاه بسیار معطر است و بصورت بوته کوچکی با ارتفاع پانزده تا بیست سانتیمتر می روید . برگ های آن بریدگی های ظریفی دارند و گل آن برنگ سفید تا گلی رنگ است . علاوه بر برگ و ساقه ریحان که بعنوان سبزی خوراکی مصرف می شود . برای کسانی که عصبانی هستند . برای بچه ها ، و اشخاص بد خواب و جهت کسانی که مبتلا به سر گیجه ، کوالیک ، سرفه ، آنژین و سیاه سرفه هستند بسیار مفید است و در مورد سر درد های عصبی و ناشی از گاسترین تاثیر دارد . مصرف یک دمکرده خوب ریحان ، خواب آرام یک شب را تامین می کند . گفته می شود مصرف ریحان موجب زیاد شدن شیر زنان شیرده می شود و شستشوی دهان با جوشانده آن ورم لثه و دهان را بهبود می بخشد .
دمکرده ریحان
برای رفع ناراحتی های میگرن ، سرفه ، آنژین ، عصبانیت و اضطراب مقدار سی تا چهل گرم از برگ و گل خشک شده ریحان را در یک لیتر آب دم می کنند و روزانه دو سه فنجان می نوشند.
جوشانده ریحان
جوشانده ریحان محرک و تقویت کننده ترشح شیر در مادران است .
جوشانده غلیظ ریحان
برای شستشوی دهان در مورد ورم لثه و دهان دو دو مشت از ریحان در یک لیتر آب می جوشانند.
