محرم امسال نیز فرا رسید. طنین یا حسین و یا عباس و یا زینب در گوشه و کنار شهرها شنیده می شود. شهر در ماتم سید و سالار شهیدان فرو رفته است. دیگر صدای موسیقی و ترانه از ماشین ها شنیده نمی شود. هر کس با هر اعتقاد و آیینی حرمت این ماه بزرگ را پاس می دارد.
هیئت های عزاداری در گوشه گوشه شهرها بر پا شده است و فرصتی برای مشتاقان فراهم ساخته تا با شنیدن سیره و روش بزرگان دین و الگوبرداری از زندگی آن بزرگواران، مسیر کمال را بهتر و سریع تر طی نمایند. البته در این میان توجه به برخی نکات ضروری به نظر می رسد:
1-به هر قیمتی گریه مردم را در نیاوریم:
سخنرانی و مداحی برای اهل بیت(علیهم السلام) از افتخاراتی است که نصیب هر کس نمی شود. خوشا به حال آنان که در این روزهای عزیز برای مردم صحبت کرده و نوحه سرایی می کنند. اما شاید این روزها قدری فراموش کرده ایم هدف اصلی از برگزاری مجالس عزای حسین(علیه السلام) آشنایی بیشتر با هدف قیام آن حضرت بوده است. گریه بر سید و سالار شهیدان در صورتی ارزش حقیقی اش را خواهد داشت که همراه با بصیرت و درک حقیقت باشد. حال در این میان برخی از مداحان و سخنرانان تلاش دارند به هر قیمتی مردم را به گریه اندازند تا ثواب این اشک ریختن ها را برای خود جمع کنند. در مطالب خویش غلو می کنند و یا حتی ـ متأسفانه ـ مواردی را از خود ساخته و به حوادث آن روز بزرگ اضافه می کنند!! کاش همه سخنرانان و مداحان محترم بر خود لازم بدانند جز از منابع معتبری که در این زمینه نوشته شده و در دست است استفاده نکنند و با بیان مطالب ظاهری، حقیقت باطنی عاشورا را کم رنگ نسازند. حقیقتی که قیام به خاطر آن شکل گرفت و به خاطر آن تاکنون در یادها مانده است.
2-در نیت هایمان تجدید نظر کنیم:
روزگار سختی است. هیچ کس را نمی توان یافت که بدون مشکل زندگی را سپری کند. یکی فرزندش بیمار است. دیگری مادر و پدرش را از دست داده است. یکی با مشکلات مالی رو به روست. دیگری از همسرش جدا شده است و آن یکی از اعتیاد نزدیک ترین هایش رنج می برد … . محرم که فرا می رسد شاید بتوان ادعا کرد بهترین مأمن برای دل شکستگان مجالس روضه ابی عبد الله(علیه السلام) است. وقتی وارد مجلس می شویم گویا آرامشی جانمان را فرا می گیرد. شنیدن وقایع عاشورا و بی حرمتی هایی که بر خاندان پیامبر(صلی الله علیه و آله) شده است مرهمی است بر جان های خسته که بدانید مشکلات شما در برابر آنچه حسین و زینب(علیهما السلام) چشیده اند هیچ است. اما کاش بتوانیم روحمان را به گونه ای تربیت کنیم که در مجلس تنها و تنها به یاد عاشورا باشیم. مشکلات را به گوشه ای نهاده و فقط و فقط برای رضای خداوند سبحان و شاد ساختن قلب اهل بیت(علیهم السلام) گام در مجلس گذاریم. کاری است بسیار مشکل اما بی شک ممکن. اگر بتوانیم نیت های خویش را حسینی کنیم خواهیم دید که آقا دست هایمان را خالی باقی نمی گذارد.
3- به فکر دیگران باشیم:
رسم است پس از اتمام مجلس دعا می کنند. در صدر تمام دعاها، دعا برای فرج آقا و مولایمان امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) قرار دارد که بی شک ظهور ایشان پایانی است برای تمام مشکلات و دردها. سپس دعاهای دیگر. بیایید در محرم به خانم فاطمه زهرا(سلام الله علیها) اقتدا کنیم و تنها برای دیگران دعا کنیم. به یاد مریضانی باشیم که در گوشه خانه ها و بیمارستان ها از درد به خود می پیچند و توان شرکت در مجالس را ندارند. یاد کنیم از کسانی که این روزها داغ عزیزشان جانشان را به درد آورده است و برایشان از خداوند بلند مرتبه صبر جمیل طلب نماییم. به یاد کسانی باشیم که به دلائل مختلف کانون خانواده شان گرمای همیشگی را ندارد و کلید حل مشکلاتشان را گم کرده اند. برای جوانان دعا کنیم. دعا کنیم مشکلات مالی از خانه تک تک مسلمین بیرون رود و هیچ پدری شرمسار فرزندان و هیچ همسری خجالت زده همسرش نگردد … . برای دوستان و همسایگان و آشنایان دعا کنید. آن وقت خواهید دید که وعده ائمه(علیهم السلام) حق است و شما نیز حاجاتتان را ناگفته، می گیرید.
4-اموات را یاد کنیم:
خیلی ها در محرم سال پیش سینه زن و گریه کن امام حسین(علیه السلام) بودند و اکنون در زیر خروارها خاک خوابیده و حسرت می خورند که کاش به جای ما باشند. شاید برای ما نیز امسال آخرین سال باشد. پس بیایید با توجه بیشتری محرم امسال را طی کنیم و با حضور قلب در هیئت ها شرکت کنیم. در کنار این بیایید با خود نیت کنیم اگر ثوابی برای این حضورمان نوشته می شود اموات نیز شریکمان گردند. پدران و مادران، برادران و خواهران، خاله و عمه ها، دایی ها و عموها، دوستان و آشنایان و بستگان، همه و همه چشم به راهند تا شاید توشه ای از دنیا به دستشان رسد. هدیه ای که شاید سختی عذاب الهی را کمتر کند و یا آنان را به مقام قرب الهی نزدیک تر سازد. و چه متاعی ارزشمندتر از ثواب شرکت در مجالس عزای حسینی می تواند باشد؟! پس یاد کنیم رفتگانمان را تا شاید پس از رفتن ما را نیز یاد کنند.
نتیجه
ایام سوگواری سید و سالار شهیدان امام حسین(علیه اسلام) می تواند فرصتی باشد برای شروعی دوباره. زمانی برای پرواز و اوج گرفتن تا معبود. اما در این میان توجه به برخی نکات می تواند حرکت صعودی آدمی را سریع تر سازد. بیایید در محرم امسال حقیقت قیام عاشورا را در نظر آوریم و تنها و تنها برای رضای حضرت حق در جلسات حاضر شویم. در هنگام دعا دیگران را بر خود ترجیح دهیم و اموات و گذشتگان را در ثواب اعمال خویش شریک سازیم.
منبع: تبیان
