قبل از ازدواج شاید فکر کنید مواردی وجود دارد که باید با طرف مقابل در میان بگذارید. حتی شاید مواردی باشد که دوست داشته باشید از او پنهان کنید. به هر حال هر کدام از ما خطاها، نقاط ضعف یا مشکلاتی داریم که از وجود آنها ممکن است شرمگین باشیم و درمیان گذاشتن آنها بسیار دشوار خواهد بود.
اما واقعا کدام موارد را باید با همسر آینده تان در میان بگذارید؟ گناهانتان را؟ اشتباهات شغلی؟ رابطه های عاطفی؟ نواقص و مشکلات خانوادگی؟ بیماری ها؟ کدام یک را می توان پنهان کرد؟
گناهان
ممکن است بخش پنهان کردنی شما، گناهانی فردی باشد که دیگر ادامه پیدا نکرده و خداوند با لطف خود آنها را پوشانده است. مانند لغزش‌های جنسی که یا در خلوت انجام شده یا تنها یکی دو نفر از آن اطلاع دارند که آنها هم انگیزه و مدرکی برای افشای آن مسائل ندارند.
جایز نیست نسبت به مشکلات دسته اول اعتراف کنید بلکه باید با انجام توبه‌ای خالصانه امیدوار و مطمئن به ستار بودن خداوند باشید و با پیش گرفتن راهی درست و روشن، نگرانی و اندوهی به خود راه ندهید.
از امام صادق(ع) نقل شده است: «امیر مۆمنان علی(ع) در میان گروهى از اصحاب بود که مردى خدمت حضرت رسید و اقرار به انجام عمل لواط کرد. حضرت ابتدا از او نپذیرفت و فرمود شاید بیمار هستی که این سخن را می گویی.» در واقع ائمه اطهار(ع) هم درباره گناهان فردی که نادم است و خداوند هم با دیده لطف گناه آنها را پوشانده، تاکید بر پنهان کردن و اکتفا به توبه و خودداری از بازگو کردن آنها دارند.
بیماری های جسمی و روحی
ممکن است مشکل شما همچنان در زمان حال پابرجا باشد. مثلا به یک بیماری مثل مشکلات قلبی، ام اس یا صرع مبتلا باشید که طرف مقابل شما نتایج آن را در زندگی مشترک تان ببیند. این بیماری شاید متوقف شده باشد و شاید هنوز به طور حاد شما را درگیر کند. در هر صورت شما باید طرف مقابل تان را در جریان آن قرار دهید. انواع نارسایی و سوختگی های بدن، بیماری ادامه‌دار، بیماری های روانی و… هم از این دسته هستند. البته اگر شما در دوره ای به افسردگی مبتلا بوده اید و به طور کامل درمان شده اید، یا اگر در دوره ای به دلیل اضطراب دارو مصرف کرده اید و الان کاملا بهبود یافته اید، نیازی نیست در جلسات خواستگاری این موارد را بیان کنید. اما اگر پای بیماری های دیگری مثل اختلال شخصیت، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی و… درمیان است، باید آنها را با طرف مقابل درمیان بگذارید. حتی اگر در حال حاضر کنترل شده باشند. چون این بیماری ها می توانند دوباره عود کنند.
طلاق و ازدواج
بدهی مالی، مشکل یکی از اعضای خانواده (ازدواج مجدد، طلاق، بیماری، عقب‌ماندگی…)، سابقه عقد، ازدواج، زندانی بودن، ترک تحصیل و… خود شما، مواردی هستند که باید در خلال جلسات خواستگاری عنوان شوند. اگر این موارد را پنهان کنید، همیشه نسبت به برملا شدن رازتان ناآرام و مضطرب خواهید بود و ثانیا در صورت آشکار شدن اعتماد طرف مقابل را از دست می‌دهید. چرا که صداقت با اعتماد رابطه‌ای دوسویه دارد. اگر ثابت شود کسی به عمد مسئله‌ای را پنهان کرده و دروغ گفته است، اعتماد که سنگ بنای دوام زندگی است سست می‌شود و از بین می‌رود.
روابط قبلی
اگر روابط آشنایی یا خواستگاری های به سرانجام نرسیده ای داشته اید که طرف مقابل حضور پررنگی در زندگی شما نداشته است، می توانید آن را پنهان کنید. اما اگر یک رابطه عمیق، رسمی، نیمه رسمی یا جدی بوده است باید حتما آن را به طرف مقابل اطلاغ دهید.
مشکلات خانوادگی
مشکلات خانوادگی دو جور هستند. یا مشکلاتی که امروز با آنها درگیر هستید، مثل اختلافات فامیلی، درگیری های بین پدر و مادر با یکی از والدین یا دعواها و قهرها و کشمکش های درون مرز خانواده که ارتباطی با دیگران ندارد و شما باید اجازه دهید در حریم خانواده تان بماند.
اما بخش دیگری از مشکلات، ممکن است دامن زندگی مشترک شما را هم بگیرد. مثلا عقب ماندگی یکی از اعضای خانواده که ممکن است از نظر ژنتیکی روی آینده فرزند شما هم سایه بیندازد. یا بیماری و از کار افتادگی پدر و مادر که نیازمند مراقبت بچه ها و از جمله شما است. در این صورت باید این موارد را با همسر آینده تان در میان بگذارید.
البته یک بخش دیگر از مشکلات هم هستند که گفتنش لازم است اما نه به این زودی ها. مثلا این که برادر شما به دلیل یک بدهی مالی، مدتی در زندان بوده. یا خاله شما از همسرش جدا شده و با پدر بزرگ و مادربزرگ تان زندگی می کند. این موارد، مسائلی نیستند که روی زندگی مشترک شما تاثیری داشته باشد اما همسر آینده شما برای آن که به ذهنیت کامل تری درباره کلیت خانواده شما برسد، حق دارد از آنها مطلع باشد.
منبع:تبیان
