کسی که دست به دعا برمی دارد باید که به خداوند و حصول حاجت خود از سوی پروردگار عالم حسن‌ظن داشته باشد و با تمام وجود و از عمق قلب خویش دعا کند.
عارف گرانقدر، حضرت آیت الله شیخ حسنعلی نخودکی درباره شرایط دعا کردن می‌گوید:
«بدان ای عزیز که دعا را نیز چون امور دیگر آدابی است که با رعایت آن به استجابت نزدیک‌تر می‌شود. طهارت بدن از حدث و خبث و استعمال بوی خوش و تشرف به مساجد و بقاع متبرکه دعا را به استجابت می‌رساند.
نیز دادن صدقه به محتاجان و توجه به خانه خدا از آداب دیگر دعاست. کسی که دست به دعا برمی دارد باید که به خداوند و حصول حاجت خود از سوی پروردگار عالم حسن ظن داشته باشد و با تمام وجود و از عمق قلب خویش دعا کند.به وسیله روزه اندرون از حرام خالی دارد و توبه از گناهان را تجدید کند و در دعا اصرار ورزد و حاجت خویش به زبان بازگوید و با خشوع و گریه نیاز به درگاه بی نیاز برد و حاجت برادران اهل ایمان را مقدم دارد و دعای خود را با اسمای اعظم الهی همراه کند و از مدح و ثنای پروردگار خود فرونگذارد و در آغاز و انجام دعای خود بر محمد(صلی الله علیه وآله) و دودمانش صلوات و درود فرستد.
شرایط استجابت دعا کردن
اول: اعتراف به گناهان، دوم : شکر نعمتها؛ سوم: صلوات بر محمد و آل محمد، چهارم: دعا کردن و حاجت خواستن؛ پنج : صلوات بر محمد و آل محمد .
اگر دعایتان مستجاب شده مواظب سه حالت باشید:
اول: آن که عجب نکنی و نگویی من معلوم می‌شود آدم خوبی هستم که دعایم مستجاب شد زیرا عجب و خودپسندی باعث فساد عمل و غلبه بر شیطان است.
دوم: شکر و حمد خدا نمایی که تفضل کرد بر تو به اجابت دعای تو، بلکه مستحب است دو رکعت نماز شکر به جا آوری.
سوم: همین که دعای تو مستجاب شد ترک دعا نکنی و باز در خانه خدا بروی تا بیگانه و در وقت حاجت خواستن دوباره آشنا باشی.
اگر دعایتان به اجابت نرسید مواظب این سه حالت باشید:
اول: آن که مایوس نشوی از رحمت خدا، زیرا به اجابت نرسیدن دعا ممکن است به سبب گناهان تو باشد که مانع اجابت است پس درصد آن به توبع و تعذیب نفس برآی.
دوم: ترک دعا کردن.
سوم: راضی باش به تقدیر الهی تا همان رضای تو باعث اجابت دعایت بشود.
امام حسن (ع) می‌فرماید: من ضامنم از برای کسی که در قلب او چیزی خطور نکند به جز رضا و خشنودی به قضای خدا این که دعا کند پس مستجاب شود.
دعا کردن سه حالت دارد که به هر حالتی که باشد برای انسان اجر معنوی دارد.
حالت اول: آن که صلاح بنده در ان هست و به او می‌رسد و مشروط به دعا نیست و در این صورت ثمره تقرب بنده است به خدا.
حالت دوم: آن که صلاح بنده در آن هست و رسیدن به آن مشروط است به دعا کردن و در این صروت ثمره دعا دو چیز است یکی رسیدن به مطلوب و دیگر تقرب به خدا.
حالت سوم: آن که صلاح بنده در آن نیست و به آن نمی‌رسد چه دعا بکند چه نکند و در این صورت ثمره دعا دو چیز است
یکی تقرب به خدا،
دوم عوض آن که در نیا او منع شده در آخرت به اضعاف آن به او عطا می‌شود.
منبع : myquran.de
