“اولین زمین باشگاه”
پس از چندی جمع دوستانه مدیران که همان بازیکنان بارسا بودند تصمیم به جستجوی محلی مناسب برای انجام بازیها و اقامت دائمی گرفتند و پس از انتخاب اولیه محلی در کنار هتل کازانووا، سرانجام در سال 1905 با خریداری زمینی واقع در کریر اینداستریا (carrer Indústria )، اولین زمین رسمی باشگاه را با گنجایش 6000 نفر و با دو ردیف صندلی، که در آن زمان جزء بهترینها بود به باشگاهی صاحب نام در اسپانیا تبدیل شدند.
“افتخارات اولیه”
و اما افتتاح زمین رسمی باشگاه سرآغازی بود بر کسب عناوین متعدد قهرمانی برای مردان جوان بارسا:
آنها با کسب عنوان قهرمانی کوپا ماکایا (Copa Macaya) در فصل 1902-1901 و قهرمانی ایالت کاتالان در سالهای 1905-1904 و 1909-1908 خودشان را به فوتبال اسپانیا شناساندند.
قهرمانیهای بارسا در ایالت کاتالان پس از آن به صورت سریال وار تا سال 1922 ادامه داشت و بارسا به دوران طلائی خود رسیده بود،و مردان آبی و اناری تنها در 2 فصل موفق به قهرمانی نشدند.
بارسلونا در لیگ سراسری اسپانیا نیز در همان اوایل شکل گیری به عنوان پر افتخار ترین تیم شناخته شد و موفق شد تا پایان سال 1922 کاپ قهرمانی این مسابقات را پنج بار بالای سر ببرد و مقبولیتی عظیم در میان فوتبالدوستان اسپانیایی کسب کند.
از لس کرتس تا نیوکمپ (1957-1922)،
باشگاه وارد دوره ی متفاوتش شد. کانون هوادارانش برای اولین بار 10.000 عضو پذیرفت و این در حالی بود که فوتبال به یک پدیده تبدیل شد و شکل حرفه ای به خود گرفت؛ و این در سال هایی بود که اسطوره هایی چون آلکانتارا و سامیتیر پدید آمدند. اما به علت مشکلات اصلی و جنگ غیر نظامی و درون کشوری اسپانیا و دوران پس از جنگ، باشگاه مجبور بود تا از عهده شرایط ناخوشایند بر آید. از جمله این ناملایمتی ها، ترور رئیس باشگاه، خوزه سونیول در سال 1936 بود. کسی که بیش از همه شعار «ورزش و شهروندی» را رواج داده بود. اما باشگاه به بقایش ادامه داد و دوره ای از بهسازی های ورزشی و اجتماعی به شکل نیوکمپ شکل گرفت که این پیامد با آمدن لادیسلاو کوبالا که به شدت تاثیر گذار بود، مصادف شد.
از تاسیس نیوکمپ تا جشن هفتاد و پنجمین سالگرد (1957-1974)،
بارسا از نتایج متوسطی که به دست آورد، رنج برد اما با موجودیتی که یکپارچه شده بود و با رشد دائم اعضا و یک بهبود آهسته اما پیوسته، علیرغم بداقبالی ها، همراه بود. یک هیجان خاص که برای اولین بار در عبارت «بارسا، بیش تر از یک باشگاه» ظاهر شد، توسط مدیر باشگاه نارسیس دِ کارراس اعلام شد. انجمنی که تحت مدیریت آگوستی مونتال اداره می شد، بازیکنی را به بارسا آورد که تاریخ باشگاه را عوض کرد، یوهان کرایف.
از جشن هفتاد و پنجمین سالگرد تا جام اروپایی (1974-1992)،
باشگاه شاهد تبدیل گفتگوی باشگاه ها به دموکراسی بود. شروع مدیریت بلند مدت خوزه لوئیس نونیز، توسعه نیوکمپ در شرایط جام جهانی 1982 و پیروزی جام برندگان جام در سال 1979، یک موفقیت بزرگ نه تنها در عرصه ورزش، بلکه در در اجتماع، به همراه افزایش چشمگیر و مثال زدنی پشتیبانان بارسا، اتحاد پرچم کاتالان و بارسلونا را به اروپا نمایاند. کرایف بازگشت، این بار به عنوان مربی و چیزی را که بعد ها با نام «تیم رویایی» (Dream Team) شناخته شد، به وجود آورد که افتخار نهایی و شکوهمندش فتح جام اروپایی در ومبلی (1996) بود که به لطف گل معروف کومان به دست آمد.
از ومبلی تا پاریس (1992-2006)،
زمانی بود که جدیدترین پیشرفت اخیر باشگاه میان دو عدد از بزرگترین دستاوردهایش رخ داد. قهرمانی در اروپا! دوره طولانی ریاست خوزه لوئیس نونیز به پایان رسیده بود و باشگاه بهترین پتانسیلش را در طی جشن یک صد سالگی خود نشان داد. در ادامه ی مدیریت خوان گاسپارت (2000-2003)، انتخابات ژوئن 2003 خوان لاپورتا را به دفتر ریاست آورد و موجب گسترش اجتماعی جدیدی شد که با به دست آوردن 150.000 عضو و موفقیت های بیشتر در زمین بازی از جمله دو عنوان لالیگا و بردن لیگ قهرمانان در پاریس همراه بود.ابهت باشگاه فوتبال بارسلونا، به همراه فاکتورهای بسیار زیاد دیگر، به وسیله ی لیست افتخارات تحسین برانگیزش تعریف شده است. تعداد کمی از باشگاه های سرتاسر دنیا، موفقیت هایی تا این حد گوناگون را به دست آورده اند. جام میان قاره ای، تنها جایزه پیروزی است که تاکنون به موزه ی باشگاه راه نیافته است؛ بنابراین دو جام اروپایی که در ومبلی (1992) و پاریس (2006) فتح شده اند، بزرگترین سربلندی و لذت باشگاه باقی مانده اند. این ها بهترین لحظات بارسا در صحنه قاره ای هستند. اما باشگاه، این افتخار را نیز به همراه خود دارد که تنها تیمی است که در تمام دوره های رقابت ها میان باشگاه های اروپایی، از زمانی که برای اولین بار در سال 1955 به وجود آمده، حضور داشته است. موفقیت های زیاد بارسلونا در اروپا شامل شناخته شدن به عنوان «پادشاه جام برندگان جام»، به علت رکورد فتح این عنوان در 4 دوره، نیز می شود.به علاوه، اف سی بارسلونا، 3 بار جام جوانمردی Fairs Cup ( تورنومنتی که اکنون به عنوان جام یوفا شناخته می شود) را نیز در سال های 1958، 1960 و 1966 کسب کرده است. در سال 1971، بارسا جایزه ویژه برد مسابقه ای را کسب کرد که میان خودشان، به عنوان اولین پیروز این رقابت ها و لیدز یونایتد، به عنوان آخرین پیروز این رقابت ها، برگزار شد. اما بارسا نه تنها اروپا را بلکه رقابت های اسپانیایی به ویژه جام ملی (حذفی)، Copa del Rey، را که 24 بار و بیشتر از سایر باشگاه ها فتح کرده اند، تحت نفوذ دارد.لیگ اسپانیا به طور مرسوم یکی از رقابت هایی است که بردنش برای بارسا جزء سخت ترین ها به شمار می رود. اما به لطف ویژه برخی از فصل های دهه 1990، دهه ای که در آن 6 قهرمانی به دست آمد و دو قهرمانی دیگر در طی دو سال، باشگاه فوتبال بارسلونا تا کنون 18 بار عنوان قهرمانی لالیگا را به دست آورده است.
