زن و شوهر باید در زندگی مشترک همواره با هم گفتوگو داشته باشند و افکار و احساسات خود را با یکدیگر در میان گذاشته و اگر ناراحتی بین آنها به وجود آید، با همدیگر راجع به آن صحبت کنند، اما این بحث و گفتگو با جر و بحث فرق دارد.
برخی زوجین برای حل اختلافهای خود به جدال و جر و بحث روی میآورند که این امر نهایتاً منجر به بحثهای شدید بین آنها میشود و این بحثهای کلامی به سمت فحش و بدگویی، ناسزا، توهین و افترا میرود، لازم بهذکر است که همواره یکی از زوجین سعی میکند خود را حق به جانب جلوه داده و طرف مقابل را تخریب کند.
همواره باید در حین گفتگو، احساسات و افکار طرف مقابل درک شود، چرا که این عمل، جلوی بسیاری از مشکلات را گرفته و مانع این میشود که مذاکرات و گفتوگوی آنها به جاهای باریک کشیده شود.
در جر و بحثهای شدید، همواره یکی از زوجین فکر میکند با تخریب شخصیت وی، میتواند به طرف مقابلاش غلبه کند، لذا اختلافات آنها تا حدی ادامه پیدا میکند تا مثل میدان جنگ، یکی پیروز و دیگری مغلوب شود.
اگر زوجین به «مهارتهای ارتباطی» آشنا نباشند،
مسلماً به نزاع و دعوا روی آورده و مشکلات خود را دوچندان خواهند کرد و در نهایت به همه زوجین تأکید میشود که قبل از ازدواج در کارگاههای آموزشی رفتارها و مهارتهای ارتباطی شرکت کنند.
وی به اهمیت «شنونده» بودن زوجها اشاره کرد و یادآور شد: یکی از راهکارهای مورد تأیید روانپزشکان و روانشناسان برای جلوگیری از جدال و جر و بحث در بین زوجها این است که زوجین قبل از هر چیزی باید شنونده خوبی برای همدیگر باشند و باید سعی کنند اگر طرف مقابل حتی با عصبانیت مشکل خود را ابراز میکند و او را آرام کرده و شنونده خوبی برای خواستهها و مشکلات او باشد.
این فعال اجتماعی در عین حال، ابراز کرد: زوجین اگر احساس کردند که بحث بین آنها بالا گرفته و به دعوا تبدیل شدهاست، باید سعی کنند در محیطی خلوت و مخصوصاً به دور از چشمان فرزندانشان با هم صحبت کنند.